Paszcza Lwa

-Tak, te przedłużające się walki nie są nam teraz na rękę, a na Tyreillów można liczyć. Ja jeszcze dziś zajmę się sprawą wysp. Jak tylko przybędzie wsparcie z królewskiej przystani ruszam, chociaż. Może i wyruszę wcześniej. Zyskam na zaskoczeniu, a królewscy będą ubezpieczać moje tyły.
Po tych słowach zamilkł wyczekując czy aby jego goście nie mają innych spraw które chcieli by poruszyć. Dla niego wszystko było jasne. Król upadnie, po takiej rewolucji nikt nie będzie przejmował się kilkoma wyspami, oczy wszystkich, w tym Tullych będą zwrócone ku tronowi. Miał też pewność że w razie problemów uzyska pomoc, Czarnemu smokowi nie opłacało się tracić tak silnego sojusznika. Zwłaszcza gdy ten może związać znaczne siły umożliwiając szybkie przejęcie władzy.

- Spotkamy się w takim razie za pewien czas, gdy zajmę się sprawą oblężeń poproszę, żebyś zawiadomił Tyrellów i Martellów, a może nawet zaprosił tutaj, żeby ustalić z nimi pewne sprawy związane z polowaniem. To wszystko jak na chwilę obecną. - Daemon skinął głową przyjacielowi, Ordo był niezwykle pewny siebie, chociaż nawet zaskoczona flota Żelaznych Ludzi stanowiła zagrożenie. Zwłaszcza, że była liczniejsza niż wszystkie floty Westeros razem, a Targaryen nie przyśle mu raczej całej Królewskiej Floty. Należało brać też pod uwagę fakt, że żelaźni prawie całe życie spędzają na morzu, w przeciwieństwie do marynarzy i ludzi innych lordów. Po zakończeniu rozmowy z Lwem zwrócił się do stojących przy nim kobiet. - Trianno, Lady Sophio pozwólcie za mną do kruczarni.

Kiedy zrobiło się ciekawiej, Sophia zaczęła się przysłuchiwać uważniej. Wszystko powoli sobie układała w głowie. Idea władzy była czymś ważnym dla ludzi. Nikt nie chciał docenić tego co miał, a pragnął więcej. Ludzie tacy byli. Zawsze. Nawet pospólstwo ze sobą rywalizowało. Jednak wszystko kończy się na upadku, żadne miejsce nie będzie trwać wiecznie. To było marnowanie życia, choć trzeba przyznać, że dodawało trochę smaku. Jak wyglądałby świat bez tego wszystkiego? Na to pytanie nie mogła sobie odpowiedzieć.
Niezbyt zaciekawił ją widok kapłanki. Dla niej to była tylko zwykła osoba, przybrana w czerwień. Wybuch Lorda Ordo był uzasadniony. W końcu weszła sobie ot tak, jakby była najbardziej uprzywilejowaną osobą na świecie. Z tego punktu widzenia była dość interesująca i zabawna.
Pożegnała Lannistera, odzywając się po Daemonie.
- Prowadź. - odezwała się od razu.
Interesujące... Udała się za nim.

Królestwa upadają, gdy dobry człowiek idzie na wojnę. Dewiza ta stała się w pewnym sensie niezwykle stosowna dla sytuacji, w której znalazła się kapłanka R'hllora. Pożegnała lorda Orda jako ostatnia, bez słowa wykonując ukłon, po czym odwróciła się na pięcie i ruszyła za Daemonem i córką Baratheonów do kruczarni.
Nie miała nic przeciw polityce prowadzonej przez Lannistera, w płomieniach widziała jednak wydarzenia tak dramatyczne, że w pewnym sensie ją przeraziły. Jeśli wygrają tę wojnę, a nie wątpiła, że tak się stanie, Lwy urosną w siłę. A wtedy może dojść do naprawdę nieprzyjemnych rzeczy. Co najmniej do nowego układu sił, w którym Lannisterowie pełnić mogą wielką rolę.

Lord Ordo był niezwykle zadowolony z przebiegu rozmowy. Z poparciem przyszłego króla nie musiał martwić się o wyspy. Nie musi ich podbijać. Wystarczy je zająć. Uśmiechną się chytrze na tą myśl i kazał przywołać do siebie Maestera. Gdy ten się zjawił można było zacząć wcielać w życie plan.
-Zakładam że nasi goście w porcie już srogo popili. przekaż obsłudze że za każdą informacje jaką od nich wyciągną dostaną srebrnika, a za informacje o reszcie rodziny Greyjoya specjalną nagrodę.
-To wszytko?
-Nie. Każ sprowadzić tu najlepszego skrybę jakiego mamy. Ma dokonać kopii umowy spisanej z Nikołajem. Niech poćwiczy, chcę żeby umiał wykonać kopie jego podpisu.
-Ale panie, to jest...
-Potrzebne by uniknąć rozlewu krwi.
-Greyjoy nie uzna umowy której nie podpisał.
-Dlatego właśnie musimy działać szybko, puki jest na naszych ziemiach. Kiedy skryba będzie gotowy?
Jeśli poślemy po niego teraz, najwcześniej w nocy nauczy się fałszować jego podpis. Nie będzie różnicy, ale... nie rozumiem jak ktoś miałby uznać tę umowę?
-To nie twoje zmartwienie. Znasz swoje zadanie. Poślij też kruki w moim imieniu do Lorda Tyrella i Martella. Przekaż że niedługo walki powinny dobiegnąć końca. Gdy będą już wolni, mogą czuć się zaproszeni do mojej siedziby. Gdzie uraczę ich jadłem, napitkiem i cennymi informacjami.
Maester skłonił się i zniknął za drzwiami w pośpiechu.
-Kapitanie.
Oficer straży stanął przed tronem i pokłonił się nisko.
-Dopilnuj by nasi goście nie robili głupot. Myślę o Wyspiarzach. Nie możemy dopuścić by słali kruki lub oddalali się bez naszej wiedzy.
-Mam zająć się tymi z portu?
-Nie teraz. Ruszysz w nocy. Do tego czasu musimy zebrać od nich trochę informacji. Potem aresztujesz ich za burdy i zamieszki. W razie czego możesz użyć prowokacji.

Daemon po wizycie w kruczarni wrócił do Paszczy Lwa, po drodze minął maestera. Śpieszył się, najwyraźniej Ordo powierzył mu jakieś ważne zadanie.
- Listy zostały wysłane, Tyrell i Martell nie będą mieli już problemów. Wysłałem też wiadomość do Volantis, Złota Kompania będzie gotowa do uderzenia. A teraz powiedz mi, co planujesz zrobić z biednym Nikolajem Greyjoyem? Zapewne nie wie, że jest nieświadomym zakładnikiem, a ty to wykorzystasz. Pytanie brzmi jak i jak krwawa będzie "pacyfikacja" Wysp?
Smok spojrzał pytająco na przyjaciela, Lew nie mógł oczekiwać, że będzie pomagał mu nie znając planu.

-To że przejmiesz tron ułatwi sprawę. Przygotuje specjalny traktat który podpiszę z Nikolajem, będzie to sojusz wojskowy, ale z specjalnymi warunkami. Dowództwo nad jego armią powierzę jednemu z swoich ludzi. Nazwisko Lannistera może wywołać bunty, dlatego będę musiał posłużyć się kimś z poza rodziny. To pierwszy krok.
Oczywiście Greyjoy nie musi o tym wiedzieć. Podpisze traktat nie znając aneksu rozstrzygającego kwestie dowództwa. Są w stanie wojny z Targeryenami więc to umożliwi wyprowadzenie ich z wysp i wspomoże naszą akcje. Na potrzeby zdobycia zaufania zamierzam powiedzieć mu o rewolcie i obaleniu króla. Dostrzeże w tym swoją szansę i przyjmie za moją motywacje, będzie sądził że chce uzyskać poparcie nowej władzy. Mój człowiek poprowadzi atak na królewska przystań wraz z waszymi ludźmi, Lannisterowie oficjalnie nie będą się w wojnę mieszać, wojnę prowadzą Greyjoye i wy. Ja robię w tym czasie swoje na wyspach o czym nikt będzie wiedział. Gdy armia wróci ich ziemie będą pod moja kontrolą. Oczywiście Nikolaj zostanie oficjalnie na stołku, ale z dworem pełnym moich ludzi i wojskiem którego oficerowie również będą w mojej kieszeni. Po tym jak wyszaleją się u króla będą zmęczeni, nie skorzy do kolejnych konfliktów. Muszę tylko zadbać o to by Nikolaj nic nie podejrzewał i ruszył z wami na wojnę. Dlatego Chciałbym byś został do jutra. Wtedy przedstawię mu ofertę sojuszu i zapoznam z tobą. Uzyskasz w ten sposób wojsko, a ja wyciągnę go z wysp. A ty jako Król zatwierdzisz nowy porządek na wyspach. To wszystko. Ach i jeszcze jedno...
Ordo sięgnął po dotąd nie otwieraną kopertę, złamał pieczęć i szybko przeleciał wzrokiem po jej treści. Król wyśle mi na pomoc 70 fregat, 20 galer i 2.500 ludzi. Gdyby Nikolaj zwlekał przekonam go królewskim rozkazem ataku na jego ziemi, lub podjazdem z sił jakie król mi przekazał. To o zmotywuje do pośpiechu. Do tego niebawem mogą zjawić się tu Lordowie Dustin i Martell. Warto mieć ich na względzie w swoich rachunkach, są to wartościowi ludzie zapewniam.
Ordo miał tę cechę że gdy zaczynał mówić z jego ust płynął nieprzerwany ciąg zdań, słów, odniesień i objaśnień. Chciał widać by jego plan został dobrze zrozumiany, a może sama jego konstrukcja wymagała obszerniejszych wyjaśnień. W każdym razie nie zdawał się nic ukrywał i jakby wyłożył cały swój plan jak na tacy, było to jednak do niego nie podobne. Kto go znał dłużej wiedział że nigdy nie odsłania wszystkich kart. To że Ordo podzielił się szczegółami swojego planu oznaczało ze musi mieć jeszcze jakiegoś asa w rękawie. Wyraźnie jednak cieszyło go dzielenie się swoimi zamysłami strategicznymi. Po chwili przerwy dodał...
-To oczywiście plan "A" Jest wiele czynników które mogą zmienić obrót spraw. Ale jestem przygotowany na karzą ewentualność.

Daemon słuchał planu Lannistera i musiał przyznać, że robi wrażenie, ale nie spodziewał się innego efektu. Tak więc Greyjoy nie tylko straci niezależność, ale zostanie jeszcze wykorzystany do zniszczenia Targaryenów. Wyśmienicie...
- Plan godzien podziwu, z chęcią zostanę do jutra i poznam Lorda Greyjoya. Kiedy tylko flota Żelaznych Wysp ruszy w stronę Królewskiej Przystani, powiadomię moich dowódców żeby desantowali się na południe od stolicy. W Ziemiach Burzy panuje chaos, najtrudniej będzie to tam wykryć. Jeżeli to wszystko, to muszę wysłać kolejnego kruka. Do zobaczenia. - Smok skinął głową Lannisterowi, po czy zwrócił się do idących z nim kobiet. - Lady Sophio na pewno jesteś zmęczona, proponuję abyś udała się na spoczynek. Trianno jeśli chcesz o czymś porozmawiać chodź ze mną do kruczarni.
Trzeba wysłać list do Viseny, jej wizyta na Pyke nie jest już potrzebna.

Trianna z uwagą przysłuchiwała się planom Lannistera. Nie mogła odmówić lordowi Ordowi sprytu. Widać było, że jest bardzo dobrym strategiem i politykiem. Mózg kapłanki pracował na najwyższych obrotach. "Jak wykorzystać te informacje na naszą korzyść?"
Skinęła głową, akceptując plan Daemona, po czym ruszyła za nim.

Prawda, Sophia była już naprawdę zmęczona. W tej chwili mogła tylko przeklinać swoją kruchość. Przynajmniej szybciej mogła regenerować swój umysł.
- Tak, powinnam to zrobić. - pożegnała się i wyszła.
Zastanawiała się, kiedy będzie czas na prawdziwe opłakiwanie brata. Najbardziej teraz martwiła się o jego ciało. Nikt na ten temat nie wspominał, więc to było niewiadome. Chciałaby go godnie pożegnać.

Po pożegnaniu gości do sali wpadł strażnik obwieszczając że zbliża się flota z królewskimi oznaczeniami. Ordo wstał ociężale, ziewną i przeciągną się tak jak kto pręży się po dłuższym śnie. Ani chwili odpoczynku pomyślał schodząc z tronu.
-Przygotujcie wszystko, jadę do Lannisportu, Nikolajem zajmiemy się po powrocie, tylko macie o niego dobrze dbać.
Jak słowa zostały wypowiedziane, tak służba je wykonała. Nie trzeba było czekać. Kareta była już przygotowana, ktoś zmyślny przewidział reakcje Lannistera. To zamiast ucieszyć Orda nieco go zmartwiło. Czyżby był aż tak przewidywalny? Miał nadzieje że nie dla przeciwników. Teraz trzeba było zająć się flotą. Jej przeznaczenie zależało w głównej mierze od odpowiedzi Greyjoya. Droga do celu nie była długa więc już wkrótce Ordo powinien dotrzeć do Lannisportu. Marynarze z wysp zapewne jeszcze pili, chyba że zaczęli robić burdy przed wyznaczonym przez Orda terminem. Zamknięcie ich było istotne. Nie mógł pozwolić by jakimś nieopisanym zbiegiem okoliczności jego cenny gość uciekł, a jeśli się dogadają to i tak ich wypuści, szczycąc się przy tym swoją łaskawością.

Po raz kolejny w tej samej komnacie. Tyle tu postanowiono, tyle decyzji zapadnie. Oto nadchodziły kolejne. Trzy głowy wielkich rodów przybyły by radzić. Pierwszy wszedł Lannister. Za nimi Tyriell z Martellem. Gdy już służba opuściła pomieszczenie zostawiając Lordów w towarzystwie garstki wiernej straży można było zacząć rozmowy.
-Zacznę od sprawy kluczowej i najświeższej. Zakładam ze znacie prawo dziedziczenia i historię w dostatecznym stopniu więc przejdę do rzeczy. Mamy tu Blackfirea, pierworodnego Aeriona dla ścisłości. Chce wrócić na tron, a jak już stwierdziliśmy przydało by się odsunąć Odyna. Jest ku temu okazja. Ma swoich ludzi, dochodzi kraken którego zamierzam napuścić na króla. Z pewnością się złapie. Niewiele więcej potrzeba. Ale my nie musimy się w to mieszać. Szykuje się nowe przetasowanie i wiele intratnych stanowisk może trafić w dobre ręce, wystarczy po nie sięgnąć. Zaprosiłem was bo po rozmowach w Wyszogrodzie daliście poznać się z dobrej strony. Zgadzamy się że Jurgen jest problem, i oto pojawia się rozwiązanie. Smoki ulegną, nie maja dość armii. To jasne. W tym temacie jest jeszcze kilka ważnych kwestii jakie trzeba poruszyć. Na przykład kwestia dalszego losu Smoków. Miejsc w małej radzie, praktycznie całego nowego dworu królewskiego. Reakcja pozostałych rodów... Dużo tego. Ale nim przejdziemy dalej... co o tym sadzicie?

Dustin pogładził się po brodzie rozważając słowa Lannistera. Blackfyre, tak? Czarny Smok ma zamiar powrócić w wielkim stylu... Chyba nie zaszkodzi nam przyjrzeć się walce czarnej i czerwonej bestii. Jednak najpierw kilka pytań.
- To ciekawe, szczególnie jeżeli nie musimy robić nic poza staniem i przyglądaniem się walce smoków. Jednak mam w takim razie pytanie. Czy to on porwał Sophię Baratheon z Wysogrodu i namówił do wysłania chorążym rozkazu złożenia broni? - Dustin spojrzał na Księcia Dorne, którego ta sprawa też dotyczyła. - Porwanie mojej zakładniczki nie wzbudza sympatii, jednak jeżeli wykorzystał to aby nam pomóc odpokutował za to i zyskał moją wdzięczność, tak samo Księcia Elijaha jak mniemam. O ile też dobrze zrozumiałem, wystarczy, że popatrzymy jak Czarny Smok rozszarpuje Czerwonego, a później uznamy go jako nowego króla i będziemy mogli liczyć na stanowiska na dworze oraz wdzięczność korony?

-Mamy jednak pewna rolę do odegrania. Musimy utrzymać w szachu pozostałe rody, tak by nikt nie mógł ruszyć swobodnie na pomoc królowi. My nie będziemy brać udziału w walkach. Nasze stanowisko ma jednak wybić z głowy wszelkie pochopne działania z strony pozostałych. Umawiać się z każdym to czasochłonne, a to my posiadamy największe armie. Jeśli my nie uderzy, kto pierwszy porwie się do tego zadania? A gdy już ktoś się znajdzie, nam pozostanie jasno dać mu do zrozumienia że jego działania nie mają sensu, i by pozwolił sprawom toczyć się ich torami. Mamy być gwarantem spokojnego przebiegu tej sprawy.
Ordo był poważny gdy o tym mówił. Analizował co mogło by pójść nie tak, nie znajdywał jednak frakcji która mogła by stawić czoła tej trójce. Nikt rozsądny nie porywał by się na to bez zawiązania licznych sojuszy, a te wymagały czasu.
-Chodzi o zachowanie pokoju - Upewnił ich Lew - Utrzymanie go przez czas trwania walk. Na to liczy mój znajomy, porywacz Lady Sophi, i pretendent do tronu. Jak jednak powiedziałem, to MY możemy tę sprawę poprzeć lub nie. Sporo zależy od tego co o tym wszystkim sądzicie.
Rozsądnie postawił na ten ton. Uwypuklał teraz znaczenie ich decyzji. Przewrót mógł dokonać się bez nich, ale byłby ryzykowny. Oni dawali gwarancje bezpieczeństwa.

Ha ha! A jednak. Czarny upomina się o swoje!
Elijah słuchał Lorda Ordo. Jeśli chodzi o poparcie dla czarnego smoka, był już zdecydowany, jednak najbardziej ciekawiła go reakcja rodów z północy.
- A Stark? Arryn? Tully? Mniemam że o niczym nie wiedzą. A jak już się dowiedzą, będą... hm... zaskoczeni. - Elijah uśmiechnął się lekko. - Myślę że najlepszym gwarantem ich spokoju będzie nasz sojusz. Powinniśmy oficjalnie ogłosić sojusz wojskowy. Mówiąc "oficjalnie" mam na myśli głośno. Tak żeby całe Westeros o tym słyszało. Żeby w każdej gospodzie, każdym zamtuzie i na każdym zamku mówiło się o tym. A gdy wszyscy będą już wiedzieć, inni lordowie pomyślą dwa razy zanim zrobią coś pochopnie.
Książę skrzyżował ręce na piersi i spojrzał na Ordo i Dustina pytająco.
- Mam rację?

- Tak... Książę Elijah dobrze mówi, nie mogą się nas bać, nie wiedząc o naszym sojuszu. A sojusz ten łączy siły południowego-zachodu królestwa. Stark, Tully i Arryn? O ile się nie mylę, siostra Lorda Tully'ego jest zaręczona z Greyjoyem, który chyba stoi po naszej stronie. Warto by wspomnieć o Krakenie przy ogłaszaniu światu tego wielkiego porozumienia. Arryn siedzi w swoich górach i ma problemy z górskimi klanami. Natomiast Stark... Północ jest duża i odległa, zanim zbierze wszystkie siły i pomaszeruje na południe minie dużo czasu - Dustin przerwał na chwilę po czym kontynuował. - Nie można oczywiście ich lekceważyć, niemądrze jest tak robić nawet w starciu ze słabszym przeciwnikiem, ale ruszenie na wojnę przeciw nam byłoby z ich strony... dużym błędem. Tak więc zróbmy jak powiedział Książę, tylko dodajmy do tego Greyjoya. Lannisterowie zapewne zadbali już o jakiś rodzaj sojuszu z Wyspami, ja posiadam z nimi sojusz obronny, a przydałoby się wzbogacić ich o pełne sojusze z Reach i Dorne, dla większej pewności.

Jason przekroczył próg Paszczy Lwa pośpiesznym krokiem. W rękach niósł karty pergaminu.
Przeszedł przez całą długość sali, po czym - jak to w towarzystwie, w końcu szacunek trzeba okazać - skłonił się przed kuzynem i podał mu trzymane dokumenty.
- Przepraszam, że przeszkadzam. Nie przejmujcie się mną, muszę jedynie przekazać kilka papierów lordowi Ordo - powiedział, wyciągając z kieszeni płaszcza nakaz pacyfikacji Wysp z królewską pieczęcią, który również przekazał kuzynowi.
- Zapomniałem ci go wcześniej oddać. To deklaracja sojuszu pełnego podpisana przez Nikolaja Greyjoya. Wypuściłem go, niech pomyśli o nas miło... I przekaże wieści Tullym, którzy staną po właściwej stronie konfliktu.

polskie znaki:

Ordo usmial sie szczerze slyszac slowa swego kuzyna. Ledwo ktos wspomnial by zajac sie przygotowaniem oficjalnego paktu z Krakenem, a ten juz trafial, podpisany do rak Orda. Tak wszyscy w niezwykly sposob sie zawiazywalo-
-Dzieki ci za dobre nowiny, i Wam przyjaciele za madre slowa. Zdaje sie ze nasz gosc specjalny opuscil juz zamek, a szkoda. Chcialem was zapoznac, i dac szanse na rozmowe w cztery oczy. Ale co warzne trzeba dzialac szybko.
Ordo spowarznial i w krotkich zolnierskich slowach wyjasnil zebranym problem zwiazany z ogloszeniem sojuszu. Zwlaszcza jego i Nikolaja.
-Stacjonuje u mnie krolewska flota z rozkazami ataku na wyspy. Ja podpialem uklad z Krakenem sprzeciwiajac sie krolowi. W porcie jeszcze tego nie wiedza. Dajcie mi czas do wieczora. Rozbroje stacjonuje tu oddzialy pod jakims pretekstem i dopiero wuwczas sojusz zostanie ogloszony. Zaraz potem musi ruszyc atak, inaczej krol zdola sie przygotowac, albo i uciec.

Dustin przyjrzał się młodzieńcowi, który wkroczył do komnaty aby przekazać Lwu dokumenty. Typowo Lannisterska uroda, pewnie jakiś kuzyn. Wysłuchał wtedy Orda i pokiwał głową.
- Tak, ogłoszenie sojuszu musi zaczekać. Królewscy żołnierze wysłani do ataku na Wyspy nie byliby zadowoleni słysząc, że Lannisterowie nagle podpisali z nimi sojusz. Jednak nie powinni sprawić problemów skoro nie spodziewają się ataku. Targaryenowie tym rozkazem dali kolejny dowód swojej ignorancji i głupoty, po tym jak pozwolili Jurgenowi przejąć władzę na dworze oraz ścinać kogo mu się podoba. Nakaz wydano gdy tutaj toczyły się rozmowy pokojowe i nie poinformowano sojuszników Lorda Greyjoya, z którym zawarłem już pakt obronny po usłyszeniu o waszych rozmowach. Przez co królewska flota planując uderzenie na Wyspy, planowała również atak na Reach... - Dustin pogładził brodę przerywając na chwilę. - Czy zostało nam coś jeszcze do omówienia?

-Slowem wyjasnienia. Krol nie planowal ataku na wyspy, zostal w niego wmanewrowany przez mojego kuzyna. Dzieki temu pozbawilismy smoka czesci armi, nim padl pierwszy cios. Ja postaram sie jak najszybciej zalatwic sprawe z tutejszym garnizonem. Na kiedy bedzie gotowi z ogloszeniem paktu? Najlepiej bedzie to zgrac wraz z atakiem na krolewska przystan by nie dawac innym czasu na uklady. Wszystko musi zostac przeprowadzone blyskawicznie.
Pokrutkiej przerwie w ktorej zamierzal dac Lordom czas na pierwsze rachunki, kiedy mozna by najwczesniej oglosic rozejm, dodal z typowym dla siebie spojrzeniem, jakgdyby jeszcze podczas gry, juz dobrze wiedzial kto ma najlepsze karty.
-Ustale date ataku, rozejm oglosimy na dzien wczesniej. Co wy na to?

- Trzeba to zrobić natychmiast. - Podjął Elijah. - Może nawet jeszcze dzisiaj. Po co czekać? Im szybciej się z tym uporamy, tym szybciej w królestwie zapanuje spokój. - Książę westchnął. - Nie wiem jak wy ale jam mam powoli dosyć tych ciągłych wojen...
W tym momencie Elijah uświadomił sobie jak dawno nie był w domu. W Słonecznej Włóczni, gdzie było mu przebywać zaledwie kilkanaście dni od powrotu z Braavos. Ciekaw był jak się sprawy maja w Dorne. "Przynajmniej tam jest spokój" - Pomyślał.

Dustin wysłuchł obu lordów, ale musiał zgodzić się z Martellem. Szybkie zakończenie konfliktu było ważne.
- Książę ma trochę racji, do rozbrojenia możesz wykorzystać też moją gwardię, żeby szybciej zebrać ludzi. Po tym szybko ogłosimy nasz sojusz. Jednak muszę teraz prosić o wybaczenie, podróż była trochę męcząca i z chęcią bym się położył. - Wysłuchał odpowiedzi, po czym odszedł znaleźć sługę, który wskarze mu komnaty.

Fabuła:

Jason z ciekawością przysłuchiwał się rozmowie lordów. Z trudem zamaskował uśmiech, gdy Ordo wspomniał o jego zasługach w przekonaniu króla Odyna, by zaatakował Wyspy. W tym właśnie momencie widział potęgę swojego rodu, który odcinał się mocnym karmazynem na tle pozostałych. Lwy są drapieżne, lwy są sprytne i inteligentne. Lwy zabijają i ucztują na swoich ofiarach, lecz nigdy na resztkach. Lannisterowie doprawdy przypominali to dumne zwierzę.
Wtedy właśnie lord Dustin udał się na spoczynek. Nie wiedział, czy lord Elijah również nie zechce odpocząć, pomyślał jednak, że po takich wydarzeniach powinien mieć takową ochotę. Zaproponował więc:
- Może wszyscy udamy się wypocząć? Casterly Rock dostarcza mnóstwo obowiązków, którymi musimy się zająć. Proponuję zwołanie następnej narady za jakiś czas, teraz natomiast cieszcie się atmosferą tych murów.

- Tak, dobry pomysł... - Powiedział lekko znużonym głosem Elijah, po czym dodał z lekką ironią. - Dzień był długi i pełen wrażeń.
Książę uśmiechnął się, skłonił lekko na pożegnanie i wyszedł.

-Dobrze zatem postanowione. Jeszcze dzis zalatwie sprawe krolewskich zolnierzy. Wprowadzic Maestera!
Gdy podsiwialy starzec wszedl do komnaty niusl pod pacha stos czystych arkuszy papiru, kalamarz i piuro. Wiedzial ze sie sie przydaza, i tym razem jak i poprzednimi nie mylil sie.
-Spisz co nastepuje. W celu zmylenia wroga w nocy wszystkie statki maja zdjac krolewskie flagi i przywdziwac nasze, Lannisterskie. Jednoczesnie, wszyscy zolnierze maja zlozyc bron i pancerze do ladowni statkow na ktorych sluza i udac sie do barakow w Lannisporcie. Tam, by nie wzbudzac podejrzen zostana rozproszeni do kilku okolicznych twierdz. W przed dzien ataku, na powrot zostana sprowadzeni do portu i obsadzeni w okretach. Do tego czasu nie moga z nikim mowic i rozmawiac o misji. Oficjalnie odplyna na patrol by zrobic miejsce naszej flocie grupujacej sie w Lannisporcie. To powinno rozwiac wszelkie watpliwosci. Zapisales?
-Tak panie
-To teraz sluchaj. Niech zrobia jak mowie, a gdy przyjdzie czas, poslij ich do twierdz jak powiedziano. Tam maja zostac zatrzymani. Osobno oddeleguj oficerow do mego zamku. Pilnuj by nie zwietrzeli podstepu. Gdy krol sie zmieni statki zaanektujemy. A ludzi sprobujemy skaptowac, jak sie nie uda. Puscimy wolno do krolewskiej przystani.
-Zrozumialem Panie.
-Bos nie glupi
Zasmial sie Ordo. Odprowadzil gosci do ich komnat. Sam udal sie do kruczarni gdzie jak sie spodziewal, i slusznie czekaly na niego listy. Wielka szkoda ze Lady Alys wyjechala tak wczesnie.

Fabula: