Niedźwiedzia Brama.

Główna brama,która jest jedynym wejściem do głównej siedziby niedźwiedzia.Brama jest zbudowana z niskiego gatunku drewna.Mur otaczający siedzibę jest powiązany z bramą ale przypomina bardziej cokół niż mur.Zazwyczaj bramy pilnuje trzech strażników.Nad nią znajduje się średniej wielkości metalowa tarcza z wyżłobionym obrazem niedźwiedzia.

Darren był niezwykle zmartwiony ostatnimi czasy. Śmierć brata sprawiła, że to on przejął jego obowiązki. I jego problemy. Niedźwiedzia Wyspa żądała autonomii, a młody Stark chciał zrobić wszystko, co w jego mocy, ich żądania nie doszły do skutku. Można zastanawiać się, dlaczego tak się starał, w końcu Wyspa nie jest tak znaczącym sojusznikiem dla potężnej Północy, a bunt - mogłoby się wydawać - nie byłby trudny do stłumienia. Darren chciał jednak pokazać, że nie można po prostu przestać być zależnym od Winterfell kilkoma listami. Chciał pokazać, że umie utrzymać swoje tereny i swoich sojuszników. A poza tym, armie lorda Mormonta walczą u boku armii Starków, to zawsze jakieś wsparcie. Dlatego siedział teraz na statku płynącym do siedziby rodu Mormont. Całą akcję zorganizował dość szybko - zaczął zbieranie żywności jeszcze tego samego dnia, w którym otrzymał list, następnego wszystko już było gotowe i razem z niewielką grupką swoich ludzi mógł wyruszyć. Kolejny dzień minął im na drodze do Deepwood Motte, gdzie spędzili noc, a stamtąd rankiem wypłynęli na Niedźwiedzią Wyspę.
Dotarli następnego dnia. Darren spodziewał się, że podróż będzie trwała dłużej, ale nie miał na co narzekać. Wysiedli ze statku, a w porcie przywitała ich grupa mieszkańców Wyspy, którzy pomogli Darrenowi i jego ludziom ze skrzyniami i worami. Wkrótce konwój był gotowy i ruszyli w stronę siedziby Niedźwiedzia. Tam miało dojść do spotkania namiestnika Północy z lordem Niedźwiedziej Wyspy. I Darren naprawdę miał nadzieje, że skończy się na pięciu tysiącach sztuk złota, dostawach żywności i obniżeniu cła. Nie chciał płacić więcej, tę cenę uznał za rozsądną, ale kto wie, może Orik jeszcze przekona go do zmiany zdania?
Stark, mimo zapewnień Mormonta, wciąż nieufnie spoglądał na Wyspę. Dzisiaj miało się to zmienić, ale wolał być zabezpieczony. Nie miał co prawda miecza przy pasie, nie chciał wzbudzać zbędnych podejrzeń, ale pod szatą miał kolczugę, tak na wszelki wypadek. Oprócz tego, jego broń niósł jeden ze strażników osłaniających konwój. Ponownie - tak na wszelki wypadek.
W końcu dotarli pod bramę.
-Chcę rozmawiać z lordem Orikiem Mormontem - oznajmił Darren, witając się z jednym ze strażników.

Jeden z wartowników pełniący warte na bramie zauważył nadciągającą karawanę Starków, niezwłocznie wydał rozkaz jednemu z giermków, który czyścił konia swojego pana, aby zawiadomił Lorda Orika. Niedźwiedź w między czasie przyjmował w swoim niewielkim domku jednego z głównych zarządców. Posiedzenie przerwał giermek, który wbił się do domu całą swoją siłą zdyszany.
- Co to ma znaczyć !- Zaprotestował Lord Orik.
- Przepraszam mój Panie, lecz mam ważną wiadomość, karawana Starków zbliża się do bram.- Powiedział giermek sapiąc ciężko.
Niedźwiedź wstał szybko ze swojego krzesła, dając znak prawą ręką zarządcy, że go przeprasza. Orik wyszedłszy prędko głównym i jedynym wyjściem ze swojej posesji zobaczył dwóch stojących żołnierzy po jego prawicy i lewicy, którzy pilnowali wejścia do domu lorda. Niedźwiedź zabrał głęboki wdech, a następnie wydech. Obrócił swoją głowę w lewą stronę, na której zauważył troje żebraków. Jeszcze raz zrobił głęboki wdech i pomaszerował w kierunku bramy. Znalazłszy się na bramie spostrzegł karawanę na czele której maszeruje Lord Dareen. Niedźwiedź nigdy w życiu go nie widział lecz nie trudno było go odróżnić spośród karawany; Szlachecki ubiór, muskularny koń, chorągwie rodu Starków powiewający tuż nad jego głową.
- Otworzyć wrota !- Krzyknął Orik.
Dwóch żołnierzy ruszyło w stronę bramy przeciągając kołowrót; brama po chwili stanęła otworem.
Po paru minutach Lord Darren krzyknął do żołnierza stojącego na murze:
- Chcę rozmawiać z lordem Orikiem Mormontem - oznajmił Darren, witając się z jednym ze strażników.
Żołnierz nic nie odparł z takiego powodu, że Orik poklepał go po ramieniu, był to znak aby się nie odzywał. Po chwili Niedźwiedź powiedział:
- Witam Cię Panie, z tej strony Lord Orik Mormont, Lord Niedźwiedziej Wyspy i jak na razie twój wasal, zapraszam Was do środka ! - Oznajmił Niedźwiedź z uśmiechem na ustach.
Zszedłszy z bramy powitał Lorda Darrena uściskiem dłoni. Lord Orik Mormont nie miał u swego boku miecza, lecz miał na sobie nie ukrytą kolczugę. Od razu po wejściu Lord Darren zauważa na przeciwko jego oddaloną na około 70 metrów chatę niewielkich rozmiarów, która wydaje się najbogatsza z okolicy. Po prawej stronie widzi koszary, wraz z garnizonem (Uzbrojonym), natomiast zachód reprezentują bardzo małe stajnie z małą ilością koni. Niedźwiedź po uścisku dłoni zaczął mówić pewnie:
- Zapraszam do mego skromnego domostwa !
Po zaproszeniu wskazał dłonią niewielki dom i pomaszerował w jego stronę wraz z Lordem Darrenem. Podczas marszu powiedział do swego zaufanego żołnierza dosyć głośno aby sprawdzili skrzynie i konwój.

Póki co szło całkiem dobrze - Darren był już pod bramą, a jeszcze nie miał noża na gardle. Lub w gardle. Lub gdziekolwiek indziej. Żył i na razie nic nie wskazywało na to, że za chwilę zaatakuje go tłum wściekłych rebeliantów. Tak, lord Stark był nieufny. Jeśli czegoś nauczył się prze 20 lat swojego nieciekawego życia, to fakt, że nie można w pełni zaufać nikomu - nawet swojemu wasalowi, który był po twojej stronie od dawna. Teraz jednak musiał przestać o tym myśleć, by spotkanie przebiegło w przyjaznej atmosferze. Nie mógł cały czas patrzeć swoim sojusznikom na ręce.
I oto stał przed nim lord Orik Mormont, we własnej osobie. Darren nigdy jeszcze go nie widział, ale tak mniej więcej wyobrażał sobie Niedźwiedzia.
-To zaszczyt w końcu cię spotkać, lordzie Mormont - powiedział młody Stark z uśmiechem na ustach. Nie będzie dzisiaj szczędził komplementów. Kto wie, może chociaż w części przyczynią się do pomyślnego zakończenia negocjacji? Szybkim krokiem ruszył za Orikiem do środka. Podał mu rękę. I była to kolejna rzecz, jaka 'dotknęła' Darrena - władca Niedźwiedziej Wyspy nie pokłonił się przed lordem Winterfell. Po prostu zapomniał, czy miało to jakieś głębsze znaczenie? I Stark chyba przesadzał doszukując się we wszystkim zdrady i niewierności, ale cóż, taki miał charakter i pewnie prędko się to nie zmieni.
Był już w środku i mógł rozejrzeć się po siedzibie lorda Mormonta. Wszystko wyglądało tu dość skromnie - od stajni, po chaty. Być może faktycznie potrzebowali tej pomocy finansowej? Oczywiście, namiestnik Północy zamierzają ją zapewnić. Do ustalenie pozostawała tylko jej dokładna wartość. Razem ze swoją gwardią wszedł do domu, który wskazał gospodarz, gdzie prawdopodobnie miały odbyć się dalsze rozmowy.