Thenn

Mroźny wiatr przeszywał ciało Theomara i dwójki jego towarzyszy, gdy z bezpiecznego miejsca obserwowali obozowisko Thennów. Stone wziął ze sobą najbardziej zaufanych ludzi, w końcu nie była to błaha sprawa. Mężczyzna zastanawiał się nawet nad tym, czy by nie zostać w swoim obozie. Byłoby na pewno bezpieczniej... Uśmiechnął się ponuro. Ręką dał znak swoim kompanom, że czas się przybliżyć do obozu i porozmawiać z kimś rozumnym. Mam nadzieję, że nie zabiją mnie przy pierwszej lepszej okazji.. Nagle, co było do przewidzenia, drogę zagrodziło im czterech dzikich. Chyba trzymali wartę. Nie wyglądali zbyt przyjaźnie.
-Czego szukasz tutaj, chłystku, co? Szpiegujesz nas? - spytał jeden ze "strażników".
-Dlaczego zaraz posądzacie mnie o tak okropną rzecz? Przybyłem tutaj, by złożyć waszemu Magnarowi dość korzystną propozycję. Wierzcie mi, to naprawdę może wam się opłacić. Na dowód tego, że nie mam wobec was złych zamiarów, ja i moi towarzysze zostawimy tutaj naszą broń - powiedział Stone, po czym położył na ziemi łuk, kołczan ze strzałami oraz miecz. W fałdach ubrania zostawił sobie jednak ostry sztylet. Ostrożności nigdy za wiele, prawda? Pozostało mu tylko czekać na reakcję Thennów. Miał nadzieję, że chociaż jeden z nich znał Wspólną Mowę.

Czterej Thennowie spojrzeli po sobie, intruzi najwyraźniej szpiegowali obóz, ale jeżeli mają ofertę dla Magnara głupstwem byłoby pozbawić go korzystnych informacji. Największy z wojowników skinął głową i dał im ręką znak żeby wstali i poszli za nimi, dwóch innych zabrało broń Theomara i jego ludzi.
Po chwili szli już przez środek osady Thennów, był to lud bardziej zaawansowany technologicznie od innych wolnych ludzi, kuli bowiem dość dobrej jakość broń i pancerze z brązu, w które uzbrajali swoich wojowników. Ludzie krzątali się wszędzie, donosili drewna do palenisk, trenowali, gdzieniegdzie biegały dzieci. W końcu stanęli przed wielką drewnianą chatą z grubych bali, siedzibą Magnara. Wódz Thennów siedział na drewnianym tronie naprzeciw wejścia, obok niego klęczały dwie kobiety. Wojownicy wprowadzili Theomara i jego dzikich do środka, a ich przywódc podszedł do tronu i wyszeptał coś do ucha brodatemu wodzowi. Magnar wstał, w jego oczach widać było zainteresowanie. Wódz Thennów okazał się dość wysokim i dobrze zbudowanym mężczyzną, długie brązowe włosy zaczesane były do tyłu, a twarz zdobiła krótka broda.
- Mówi, że masz dla mnie "korzystną" propozycję. Co taki chłystek jak ty, może dać Magnarowi Thennu?

Magnar przytłaczał swoją posturą raczej drobnego Theomara, przez co Stone poczuł się przez chwilę niepewnie. Uczucie to jednak minęło, gdy przypomniał sobie, z czym tutaj przybył.
-Pytasz się, co jestem w stanie ci dać? - zaczął - Ziemie, bogactwa... To tylko część tego, co otrzymasz, jeśli przyłączysz się do mnie i wspomożesz moją sprawę. Ale żeby nie wyszedł na gołosłownego.. - przerwał, po czym kiwnął na jednego ze swych ludzi. Dziki natychmiast wyjął z kieszeni brzęczącą sakiewkę, którą położył tuż przed Magnarem.

http://kostnica.eu/roll/53ebd3e6bf77e/ 5 - 1 za to, że Thennowie są nieprzyjemnymi ludźmi + 0,5 za wykorzystanie chciwości Magnara = 4,5 (sukces)

Magnar wysłuchał przybysza, po czym skinął na jednego ze swoich ludzi drapiąc się po brodzie. Wojonik podał mu sakiewkę, a wtedy wódz Thennów wysypał sobie jej zawartość na dłoń, kilka monet upadło na ziemię. Magnar z uznaniem pokiwał głową na widok złota.
- Stawiasz sprawę jasno przybyszu i rzeczywiście nie nazwę cię gołosłownym. Jeżeli mówisz, że to tylko mała część tego co otrzymam, Thennowie za tobą pójdą. Wieją mroźne wichry, lepiej zdobyć bogactwo południa niż gnić na tym biedackim krańcu świata. Wkrótce będziemy gotowi do drogi.