Siwa Skała

Fort wzniesiony przez Szarych Towarzyszy pod dowództwem Sahara Bathora. Zbudowany z kamienia, już trochę omszały, jest doskonałym miejscem do obserwowania pustej, północnej równiny i przykładem współpracy rzemieślników z Westeros oraz Essos.

Nad rankiem z lasu wyłoniły się pierwsze chorągwie Północy. Były to rody Glover, Umber, Mormont oraz górskie klany, których wojska otoczyły szczelnie zamek rozbijając w okół niego obozowiska. Przewaga liczebna była zdecydowanie po stronie wojsk Północy, łącznie było ich około 9000 tysięcy. Zaczęto przygotowywać sprzęt oblężniczy, a z morza zablokowano drogę ucieczki kilkoma galerami.

Szarzy Towarzysze byli lekko... zaskoczeni tym co się działo. Słyszeli, że statki mają zabrać ich do domu, tymczasem ich nowy fort został otoczony, a napastnicy zabijali wszystkie wysyłane kruki. Teraz zaś, zaczął szykować się do natarcia. Zamek postawiono w stan gotowości, kobiety oraz dzieci schroniły się w niewykończonej twierdzy, pod strażą części ludzi. Postarano się schować większość zapasów w twierdzy, aby nie uległy uszkodzeniu w czasie bitwy. Wystawiono dodatkowe straże, a żołnierze byli w gotowości by odrzucić nacierających na mury napastników.

Z ranka przybyły chorągwie seniora Północy w sile około 3 tysięcy ludzi. Stark natychmiast udał się do obozu dowódczego i wypytał o sytuację oblężenia. W szeregach oblegających morale były wysokie, chorób nie było a zaopatrzenia wystarczało na kilka miesięcy. Po wstępnym rozeznaniu rozkazał wysłać posła do zamku z warunkami kapitulacji. Wysłannik przybył pod mury zamku.

Gdy straż na murach zobaczyła ruch w obozie wroga, natychmiast podniesiono alarm. Okazało się jednak, że był to tylko wysłannik, który stanął pod murami twierdzy. Dowódca Szarych Towarzyszy w zamku wyjechał mu na spotkanie w towarzystwie czterech ludzi, łucznicy czekali w gotowości na murach.
- Co tu się dzieje? Te ziemie zostały nam nadane przez Lorda Starka, jakim prawem wkraczacie na nie, tratujecie nasze pola i zabijacie kruki?

- Sahar Bathor zdradził Północ mordując swojego seniora Lorda Rosha Starka. Z tego też powodu został stracony, a jego ziemie i dobytek skonfiskowany. Mój pan, Edwyle Stark żąda abyście się poddali i złożyli broń. W zamian będziecie mogli się osiedlić na jego ziemiach i otrzymywać pełne wsparcie od żołnierzy w budowie swoich domostw oraz gospodarstw.

http://kostnica.eu/roll/5439689612f86/ 5 + 1 za fatalną sytuację = 6
Dowódca zmarszczył brwi słysząc o śmierci przełożonego, a także na propozycję "pomocy" od ludzi, którzy otoczyli ich twierdzę i wybijali ich kruki... W końcu skoro mieli dobre zamiary, to po co?
- Sahar Bathor nie zamordował Rosha Starka. Lord Winterfell był jego przyjacielem i i dobroczyńcą, bezpodstawnie i bez dowodów pozbawiliście życia niewinnego człowieka. - Powiedział przez zaciśnięte zęby. - Zanim przybyliście szykowaliśmy się do opuszczenia waszej krainy i dalej chcemy to zrobić. W stronę wybrzeża płynie dwadzieścia pięć statków transportowych, które mają nas zabrać do Essos. Nie chcemy walki, zrezygnujcie z oblężenia i przepuśćcie nas, a nigdy już nas nie ujrzycie.

- Do Lorda Starka dostęp mogło mieć wielu ludzi, a znajomość medycyny roślinnej nie jest wymagana, żeby dosypać komuś truciznę... Jednak nie o tym rozmawiamy. Mówisz, że zmuszamy was do wybicia nas? Jak? Chcemy odejść i zostawić was w spokoju, na waszym zimnym pustkowiu. Przybyliśmy tu za Bathorem, bez niego nie ma tu niczego dla nas. Widać, że za nami nie przepadacie, więc chyba z chęcią powinniście nas wypuścić. Nasze statki transportowe niedługo powinny tu przybyć, nie sprawimy wam problemów, odejdziemy bez walki. Odejdziemy i więcej nas nie zobaczycie, bo nie chcemy służyć twojemu Panu. - Powiedział spokojnie, chociaż w głebi serca najchętniej zgładziłby żołdaka na miejscu. Honor? O jakim honorze on mówił? Jeżeli zabijanie niewinnych i zastraszanie śmiercią kobiet oraz dzieci to honorowe zachowanie w tej krainie, on nie chciał mieć z nią nic wspólnego.

- Nie mam zamiaru udowadniać tobie, że twój pan był winny. Odpłynąć sobie tak po prostu na pewno nie będziecie mogli, jesteście najemnikami, pewnego dnia moglibyście wrócić tutaj opłacani przez kogoś i nam zaszkodzić. Poza tym, osiedliliście się już tutaj. Skoro Sahar Bathor był waszym panem i zdradził, to udowodnijcie memu panu, że wy jesteście inni, zmażcie plamę na jego honorze służbą dla Północy.

- I to my zmuszamy was do walki? Chcemy pokojowo opuścić wasze ziemie, z którymi nic nas nie łączy poza złymi wspomnieniami. Jeżeli martwi cię, że wrócimy tutaj jako najemnicy, mogę rozwiać twoje wątpliwości. W Essos jest wystarczająco pracy dla najemnych mieczy, a my nie chcemy nigdy więcej oglądać tej krainy. Pozwól nam odejść bez walki lub zaatakuj, ale to wy pierwsi wyciągniecie miecz i na waszych rękach będzie spoczywać krew niewinnych. - Po usłyszeniu odpowiedzi dowódca odwrócił się i wrócił do twierdzy...

Poseł odjechał spod bramy i wrócił do obozu, gdzie przebywał aktualnie Lord Stark. Dookoła Siwej Skały rozlokowano kilka obozów, w których stacjonowali żołnierze oblegający zamek. Trochę dalej za pierwszą linia rozlokowano obóz dowódcy, gdzie stacjonowało wojsko Edwyle'a. Gdy wysłannik wrócił opisał całą sytuację, która miała miejsce przed bramą. Ed rozkazał wybudować wieże oblężnicze, zwiększyć straże w obozowiskach, wysłanie reszty floty z zachodniego wybrzeża do patrolowania jednego odcinka, którym mogłyby przypłynąć domniemane statki oraz nękanie w nocy zamku łucznikami z ognistymi strzałami, których mieli zasłaniać zbrojni swymi tarczami.