Fosa Cailin

Po bitwie z górskim klanem w dorzeczu orszak Lorda Tora, Sophie, Lady Alysy i Lady Elebereth złożony z prawie 300 jeźdźców, odczekał chwilę aż ranni pozbierają się i ruszył na północ. W miarę upływu czasu zaczęli zbliżać się do Fosy Cailin, pojawiła się im na horyzoncie. W przeciągu godziny byli już pod bramą. Ze względu na dość późną porę nie została ona otwarta. Nagle z murów krzyknął jeden z żołnierzy
-Kto przyjechał pod mury Fosy Cailin o tak późnej porze???
Odpowiedział mu dowódca oddziału Starków..
-Otwieraj głupcze, to Lord Torrhern wraz z Lady Alysą i Lady Elbereth. Przed chwilą stoczyli ciężką bitwę i mają wielu rannych.
-Tak jest, już otwieramy.

Chwilę później przejeżdżali przez bramę. Gdy oddalili się już od niej, Tor zauważył że Starkowie nie jadą z nimi. Kazał całej kolumnie zatrzymać się i podjechał do dowódcy..
-Czemu nie jedziecie z nami???
-Dostaliśmy rozkaz doprowadzić Was do Fosy i pozostać w niej aby nikt nie wszedł ani z nie wyszedł z Północy bez pozwolenia Lorda Rosha.
Zastanowił się chwilę nad tymi słowami... nikt nie wszedł ani nie wyszedł z północy bez pozwolenia..hmmm ciekawe... i ruszyli dalej do Winterfell. Zostało już im najwyżej dwie godziny drogi.

Do bram Fosy Cailin od północnej strony zbliżyła się duża grupa jeźdźców. Było ich około 300 choć na pierwszy rzut oka nie przypominali żołnierzy. Grupa zatrzymała się przed zamkniętymi bramami. Jej przywódca podjechał do dowódcy garnizonu i rzekł.
- Jedziemy ze specjalnym zadaniem z polecenia Lorda Białego Portu Williama Manderlego. Przepuście nas, tutaj mamy wszelkie potrzebne dokumenty.
Następnie przekazał papiery żołnierzowi. Ten otworzył list i powoli czytał jego zawartość coraz to bardziej marszcząc brwi, po chwili jednak wzruszył ramionami, wskazał dwóm wartownikom, że mają otworzyć bramę i dał znak, że ludzie Williama mogą ruszać dalej. Ci pospiesznie przekroczyli bramę i ruszyli dalej w stronę Południa. Celem grupy było Reach i Zachód.

Wojska Boltona oraz Hornwooda, wspierane przez Manderlych, maszerowały w kierunku Fosy Calin. Zadanie było proste, jak najszybciej dotrzeć do Fosy i zająć ją, aby odciąć Północ od interwencji z Południa.
Po drodze przyłączyli się do nich Cewrynowie, którzy ogłosili lojalność wobec rodu Manderlych. Hornwood poprosił ich, aby maszerowali na przodzie. Wywiesili oni swoje chorągwie, wraz z chorągwiami Starków.
Armia powoli nabierała na liczebności. Jeśli fosa nie będzie odpowiednio ufortyfikowana i nie będzie posiadać odpowiedniej ilości ludzi, te siły wystarczą aby ją zająć.
Mieli przekonać siły stacjonujące w fosie, o tym, iż przybywamy z pomocą, chcemy upewnić się, iż granica jest zabezpieczona.
Wojsko zatrzymało się poza zasięgiem potencjalnego ostrzału z Fosy, a do samej twierdzy ruszyła delegacja Cewrynów, która miała poprosić o wpuszczenie wojsk do środka.

Po tygodniu przybyli pod Fosę Cailin. Edward od razu zaczął wydawać rozkazy.
- Rozbić obóz! Straże w gotowości! W każdej chwili możemy rozpocząć blokadę!
Wraz z przedstawicielami Hornwoodów udał się na rozmowy z obrońcami twierdzy. Zamierzali dostać się do środka podstępem, ale Bolton nie za bardzo w to wierzył. Darren Stark nie żył, a w takiej sytuacji zwolennicy Wilków będą raczej podejrzliwi wobec każdego.

Do twierdzy dotarł kruk niosący wieści od pana Żelaznych Wysp. Stary maester zaniósł list kasztelanowi. Ten przełamał pieczęć i uważnie przeczytał list. Zadumał się... Tylu Żelaznych, albo to wyczekiwana pomoc, albo...

http://kostnica.eu/roll/551b0abf99ad2/ 4 na k4; bonus +1 za poprzednią pomoc Starkom; wynik to "4-przyjmuje ofertę bez zastrzeżeń"

Kasztelan odegnał złe myśli. Stawał się zdecydowanie zbyt podejrzliwy, doszukiwał się wszędzie spisku, ach ten świat, to parszywe życie...
-Maesterze, proszę wyślij lordowi Greyjoyowi odpowiedź. Zgadzam się na jego pomoc, niech przybywa. -krótko i zwięźle odezwał się do staruszka czekającego na decyzję.

Wtedy powiadomiono go o Boltonach i Hornwoodach pod Fosą Cailin. Wszedł na obwarowania i obejrzał uważnie obóz.
-Cóż sprowadza wielce szlachetnych lordów? -zakrzyknął.

Edward wystąpił do przodu.
- Jestem Edward Bolton, pan Dreadfort i naczelny wódz oddziałów stojących pod murami. Pragnę odwiedzić szlachetnych obrońców Fosy Cailin i pomówić o ważnych sprawach jakie targają obecnie Północą. Nie obawiajcie się również naszych wojsk. Przychodzą one w pokoju.
Skończył przemawiać i począł rozglądać się po twarzach obrońców.

Kasztelan spojrzał na chorągwie Starków wśród wojsk jednego z lordów stojących pod Fosą Cailin. Oho, Północ zaczyna pokazywać swoją potęgę, tak jak Żelazne Wyspy. Starkowie mogą czuć się względnie bezpiecznie.
http://kostnica.eu/roll/551ceec7dd539/ (bonus +1 za banery Starków u Cerwyna) wynik 3+1=4 "3-4: ufa, ale nie wpuszcza na razie"
-Wielce cieszę się, że przybyliście. Rozgośćcie się pod moją twierdzą, nie przeszkadza mi obóz twych wojsk, lordzie Boltonie. Jednak przybyliście tak szybko, czyżby coś się stało na Północy? Dlaczego tak nagli cię potrzeba porozmawiania o Północy? -zapytał kasztelan, ufając już przybyłym, jednak musiał upewnić się, że dobrze robi.

[Trzeba go przekonać, albo będzie rzut z dużym bonusem za argumenty, albo dzięki naprawdę przekonującym argumentom zostaną od razu wpuszczeni - komentarz MG]

Edward wyciągnął kawałek pergaminu i zapisał na nim rozkazy. Podał je lordowi Cerwynowi. Napisane było:
Pełna gotowość. Cerwyn w centrum. Hornwood i Bolton po bokach. Resztę informacji prześlę sokołem, albo krukiem.
Odział odjechał, a Bolton przemieścił się pod bramę, zsiadł z konia i wyciągnął miecz. Ułożył go u stóp i odsunął się na dwa kroki ze słowami:
- Północ znajduje się w niebezpieczeństwie. Wraz z lordami Cerwynem i Hornwoodem chcemy, aby znów zapanował w niej ład i porządek. Wierzymy, że pomożecie nam w tym. Proszę tedy, o wpuszczenie mojej skromnej osoby na rozmowy.
Pozostało tylko czekać na odpowiedź obrońców.

Kasztelan cały czas uważnie patrzył na Edwarda Boltona. Uznał wreszcie, że Bolton zdaje się naprawdę mieć dobre intencje. Jest teraz sam pod bramą, w mojej mocy. Ufa mi. Czas, bym ja zaufał jemu.
-Wejdźcie do mego zamku. Mam nieco skromnej strawy, poczęstuję was, szlachetni lordowie. Omówimy sprawy Północy... Niepokoi mnie bardzo ta sytuacja. Ale o takich rzeczach mówi się w bezpiecznym miejscu.
Otwarto bramy Fosy Cailin.

Bramy zostały otwarte i wybiegło z nich kilku strażników. Ustawili się oni w dwóch rzędach, twarzami do siebie. Jeden wziął miecz Edwarda i poprowadził go do bramy. Gdy tylko ją minęli, pozostali żołnierze weszli na dziedziniec i wrota zamknięto. Edward zwrócił się do kasztelana.
- Mam wieści, które nie ścierpią zwłoki. Pozwól do jakiejś komnaty, a objaśnię Ci wszystko.

Kasztelan Fosy Cailin zaprowadził lorda Boltona do sali jadalnej, która była skromna, lecz nie zaniedbana. Było tam czysto, choć w powietrzu unosił się zapach bagien otaczających twierdzę. Po chwili służący przyniósł wino oraz dwa kielichy. Kasztelan uprzejmym gestem wskazał panu Dreadfort jedno z krzeseł i zasiadł po przeciwnej stronie stołu. Służący wyszedł.
-A więc słucham, lordzie, twych słów. Co się dzieje na Północy? Jakie są najnowsze wieści? To ironiczne, nasze ziemie zawsze były bezpieczne dzięki Fosie Cailin, gdyż innego przejścia z południa nie ma, chyba że drogą morską. Teraz niebezpieczeństwo nadeszło z wnętrza Północy. -rozprawiał mężczyzna, nalewając wina do kielichów.

Po otrzymaniu wiadomości od posłańca, Garen od razu wziął się za zmianę ustawienia wojsk. -Lordzie Cewryn, twoi ludzie staną w środku formacji. - Poinformował Cewryna oraz oficera Boltonów o nowym ustawieniu. Ludzie Hornwooda zajęli lewą flankę, ludzie Boltona, prawą, a Cewrynowie stali w środku.
-Wyślijcie dwustu konnych na tyły formacji, mają ścigać potencjalnych dezerterów i łapać każdego, kto zjawi się na horyzoncie.
Hornwood wiedział co wisi w powietrzu, nie wiedział tylko na ile mądrzy okażą się starkowie. Ich plan mógł posypać się w każdej chwili.

Edward podziękował za wino i od razu przeszedł do konkretów.
- Północ jest w stanie wojny. Niedługo wszędzie słychać będzie szczęk oręża. Musimy temu zapobiec. Lord Stark nie żyje, potrzebujemy więc kogoś, kto go zastąpi. W całej Północy jest tylko jedna osoba, która może sobie rościć prawa do tronu Lordów Zimy. Jest nim Dain Karstark. Wesprzyjcie nasze hufce w walce z tym południowcem z Białego Portu, z tym uzurpatorem. Otwórz bramy i razem z wojskami Hornwooda i moimi rozbijmy hufce Cerwynów, którzy wspierają Manderly'ego.

http://kostnica.eu/roll/5522f65b0ad2f/ - zgoda na plan Boltona i poparcie Karstarka

Najpierw niedowierzał słowom Boltona. Spodziewał się, że ten wypowie słowa na korzyść Starków, więc został nieźle zaskoczony.
-Lordzie Boltonie... Będę szczery. Od zawsze wierny byłem rodowi Starków z Winterfell. Spodziewałem się, że ty również, lordzie. Masz jednak rację. Prawdziwi Starkowie odeszli. Ach, Rosh Stark, Edwyle Stark... Jaime ma w sobie krew Pierwszych Ludzi, jednak nie interesował się Północą aż do teraz. Natomiast lord Dain był tu od zawsze i dba o swe ziemie. Jest też najbliżej spokrewniony z rodem władającym Północą, więc byłbym nawet gotów go poprzeć. Oto dowód mej zgody. -klasnął w ręce dwa razy i pojawił się przy nich służący, który podawał wino.
-Eddard, idź powiedzieć dowódcy garnizonu, by otworzył bramy. Zaraz przybędę powitać wojska przyjaciół. Nakarmimy ich! Będziemy razem świętować nasze... plany! -gdy chłopak odszedł, kasztelan zwrócił się znów do Edwarda. -To mój syn, więc wszyscy wiedzą, że jeśli on przekazuje me słowa, to są one na pewno prawdziwe. Nie zawsze muszę biegać żeby wydać rozkazy. -zaśmiał się serdecznie i dopił swoje wino.

Edward kazał wyprowadzić wszystkich jeńców przed mury. Nakazał im wykopać dół. Gdy po dwóch godzinach zadanie zostało wykopane przemówił.
- Walczyliście dzielnie, ale wojna rządzi się swoimi prawami. Wykopaliście właśnie rów i od was zależy czy będzie to obronna fosa, czy wasz grób. Stoicie przed szansą powrotu do domu po zwycięskiej wojnie. Możecie pozbyć się znamion zdrajców i przyłączyć do lojalistów. Nikt nie będzie miał wam za złe, że przez chwilę staliście po stronie tego południowca Manderly'ego. Po zwycięstwie będziecie traktowani jak każdy inny żołnierz. Jak bohaterowie! Podejmijcie decyzje! Chcecie walczyć o Północ, czy skończyć jak szczury, zagnane w kąt?!

http://kostnica.eu/roll/5534140c4b69f/ 30% przyłącza się do lorda Boltona
(liczę jeńców jako rannych + tych co poddali się =678 ludzi Cerwyna)

Nieco mniej niż jedna trzecia pojmanych wojów zdecydowała się wspierać lorda Edwarda Boltona. Poddali się, upadli pod ciosami przeciwnika, jednak duch wiary w słuszność idei lorda Cerwyna był silny.
Gdy część ludzi wyodrębniła się w grupkę zwolenników Boltona, ktoś zawołał:
-Psubraty, łatwo wam zmieniać strony konfliktu... A zaraz lord Bolton zawiśnie na czyimś sznurze i wtedy co zrobicie?
-Cichaj, życie trza wybierać i wspierać słuszną sprawę, czy martwy znów zobaczysz dom i rodzinę? Lord Bolton to człowiek z Północy jak i my, a więc wspieranie go to słuszna rzecz. -usłyszał odpowiedź.
Obyło się bez dalszej wymiany zdań czy konfliktu, na stronę lorda Edwarda przeszło 203 ludzi.

18 lutego

Wojska Boltona, Starków, Hornwooda i reszta Cewrynów, rozpoczęły przegrupowanie i uformowanie szyku do wymarszu. Na przodzie jechali Starkowie, z chorągwiami Wilkora. Miało to pokazać, że prawowici władcy Północy, nadal tutaj są. Co prawda bez swoich Lordów, ale nadal.
W środku formacji jechał Cewryn i Bolton, Garen postanowił pilnować tyłów i rozglądać się, czy żaden z Cewrynów nie próbuje uciec. Było to bowiem dość ryzykowne zagranie, ich lojalność nadal jest niepewna.
Kierowali się na Biały Port, wojska Manderlych powinny właśnie zajmować dwa pozostałe zamki, wiec liczyli na przeprowadzenie szybkiego, brutalnego ataku i zajęcie Białego Portu.

Maszerowali już drugi dzień. Edward cały czas myślał jak zwiększyć szanse na pokonanie Manderlych. Z jednej strony logiczny wydawałby się marsz na Biały Port. Jednak tamtejsze wojska mają bliżej do miasta i istniej duża szansa, że pojawią się tam przed armią lojalistów. Doszedł do wniosku, że zmieni plany kampanii. W czasie postoju zwołał dowódców i zarządził:
- Zmieniamy kierunek marszu. Ruszamy na Biały Port. Nikt się tego nie spodziewa. Zbierzemy armie Starków i innych Lordów i ruszymy na Manderly'ego.

W końcu wojska sprzymierzonych lordów dotarł w okolicę Fosy, jednak zwiadowcy przynosili dziwne raporty. Fosa okazała się opuszczona. Nie stacjonowały tam żadne wojska choć lordowie wiedzieli, że już od dawna Lord Edwyle nakazał jej pilnować. Gdy dotarli na miejsce poczęli badać zastałą sytuację.

http://kostnica.eu/roll/55511be4aa30a/ -wynoszą wnioski kto z kim walczył i co się stało

Lordowie Tallhart i Glover długo przeczesywali wraz z wojakami pobojowisko pod Fosą Cailin... Stało się tu coś bardzo dziwnego. Niepokojącego. Nieoczekiwanego. W zamku byli ludzie, jednak zachowywali się bardzo cicho i zapewne bali się przybyłych wojsk, gdyż zamek był praktycznie zdany na ich łaskę. Ba, gdyby jeszcze był to prawdziwy, duży zamek... Na podeptanej i stratowanej ziemi wokół fortecy leżało kilka połamanych sztandarów, a wszystkie nosiły herb lorda Cerwyna; co więcej niemal wszystkie trupy to byli żołnierze tego lorda. Tu i ówdzie znaleziono ludzi lordów Hornwooda oraz Boltona, jednak było ich mało w porównaniu do ludzi spod znaku czarnego topora o dwóch ostrzach na białym tle. Garnizonu Fosy Cailin nie było lub się schował w innym miejscu. Dlaczego? To pytanie trapiło obu dowódców, aż zaczęła docierać do nich prawda, której nie chcieli znać: prawdopodobnie doszło tu do krwawej, nierównej walki między ich sprzymierzeńcami. Gdyby to garnizon Fosy Cailin walczył, czy nie byłby na miejscu?

http://kostnica.eu/roll/55511fccf1e09/ -lordowie wysyłają list do Białego Portu o sytuacji i decydują się na zostanie na miejscu

Lordowie zarządzili rozbicie obozu pod Fosą Cailin. Skoro była bez obrony, uznali że będą ją obserwować i chronić, przynajmniej na razie. Nie byli też pewni, gdzie mieliby wyruszyć, jeśli mieli gdziekolwiek maszerować. Rozbito więc obóz z zachowaniem pełnej czujności na wypadek gdyby garnizon Fosy Cailin się znów pojawił i nie był przyjaźnie nastawiony. Lord Glover po krótkiej naradzie ze swym sojusznikiem udał się do swego namiotu by wysłać list do Białego Portu z informacjami o zastanym stanie rzeczy.