Sala Jadalna

Tor czekając na odpowiedź Moiry zauważył że do grupki dołączył także Rosh. Był trochę spóźniony, bo większość już zjadła lub kończyła posiłki.
-Witaj Rosh, dobrze spałem lecz wstałem cały obolały. Dezerter..z muru.. często tu takich macie.. A wiesz po tej uczcie chętnie bym się wybrał na ten wasz mur i se go obejżał..

Oni chyba nie wiedzą co robi się z dezerterami z muru. Rosh tego bardzo nie lubił nowiem czasami trzeba było ściąć jakiegoś chłystka, który miał dwadzieścia lat. No, ale niestety, to należało do jego obowiązków.
- Najwyraźniej nie wiecie co robi się z dezerterami z muru. Zresztą się nie dziwie w końcu nie jesteście z północy. Otóż takich dezerterów skraca się o głowę. Lady, jeśli chcesz możesz jechać, lecz ci nie każę. Dobrze Lordzie Torrhernie możemy tam się udać po uczcie.
Lares w tej chwili niósł już wielki miecz do egzekucji.

-Co nieco słyszałam o prawach Północy i teraz widzę, że to prawda. Tak więc chciałabym Ci towarzyszyć, jestem wielce ciekawa tego człowieka. -Lady Alys nie skrywała zainteresowania egzekucją.

Tor bardzo zaciekawił się na wieści Lorda Rosha. Postanowił przyjrzeć się egzekucji. Wiele słyszał o zwyczajach na północy w tej kwestii.
-Lady Moiro, wybacz ale chciałbym wybrać się razem z Twoim bratem, do zwiedzania wrócimy później, jeśli będziesz łaskawa pani..po czym zwrócił się do Starka
-Chętnie poznam panujące tu zwyczaje co do egzekucji, u nas kat ścina o zachodzie słońca...

Gdy dojechał do Winterfell zsiadł z konia i podał go chłopcu stajennemu. Od razu skierował się w stronę drzwi wejściowych. Kurwa, to nie może być prawda. To tylko legendy, ale, jeśli mówił prawdę, to całe Westeros jest w niebezpieczeństwie. Postanowił, to przemyśleć przy lampce wina w jadalni. Od razu przy wejściu pokazał, aby przynieśli wino. Usiadł sobie wygodnie i zaczął się zastanawiać. Wiedział, że za chwilę tu przyjdą wszyscy, którzy widzieli egzekucję, aby się wypytać o innych.

Podeszła do stołu i usiadła naprzeciwko Lorda Starka.
-Pochwalam północny zwyczaj własnoręcznego ścinania skazanego przez siebie człowieka... Jest naprawdę mądry. Poza tym... Jeśli mogę spytać... Lordzie, kim lub czym są Inni, o których wspomniał dezerter? -usadowiła się nieco wygodniej na krześle, przywołała do siebie dyskretnie służkę i znów poprosiła o mały kufel miodu. -Nie wiem, czy stosownym jest pytać o to w tej chwili, ale zdaje się być to kwestią istotną nie tylko dla Twoich ziem.

Siedział i myślał. W głowie miał tysiące myśli. Niektóre, to takie, że trzeba wysyłać tam jak najwięcej ludzi, a przede wszystkim odwiedzić mur osobiście. W tej chwili do sali weszła lady Alys. Wiedziałem, że ktoś przyjdzie się wypytać.
- Inni, to są stwory potężne. Ludzie umierają, a potem wstają jako inni. A, jeśli, to prawda, że ich widział, to znaczy, iż zima nadchodzi i to jedna z większych. A i takiej armii jak inni prawie nikt się nie oprze.

-Musi jednak istnieć jakaś skuteczna broń przeciw nim. Dobrze by było takiej poszukać. Niemal każda bestia lub magiczne stworzenie ma pewne słabe strony. -odrzekła Lady Alys. -Spróbuję nakłonić rodzinę do opróżnienia cel w Wysogrodzie i wysłania ludzi do obrony Muru. Tylko tyle mogę zrobić. -wypiła swój miód i wstała. -Czy mogę jakoś pomóc w przygotowaniach do uczty? Jeśli nie będę potrzebna, udam się do swych komnat i poczekam na ucztę.

- Jest jeden sposób, o którym słyszałem otóż można ich pokonać ogniem. Dobrze, by było gdybyście wysłali wszystkich więźniów na mur. Nie musisz mi pomagać w przygotowaniach do uczty. Tak pro po uczta za godzinę, więc możesz iść się przygotować. Ja też już idę.
Wstał z ławy i ruszył do swojej sali się przebrać. Gdy był już na miejscu ubrał na siebie skórzaną kamizelkę ozdabianą. Buty ze skóry tak samo, jak spodnie, zaś na plecy przypiął do jednego ramienia pelerynę. Zszedł na dół i zobaczył, że już w sali tronowej są stoły, które zapełniają się jedzeniem.

-Oddalę się do swojej komnaty aby się przygotować. -odpowiedziała Tyrellówna i udała się do swej sypialni. Poprosiła służki o balię z wodą, po chwili spełniły jej życzenie. Wzięła relaksującą kąpiel, aby zażyć trochę przyjemności przed wielką polityką. Ubrała się częściowo w zbroję, a częściowo w ciemnozieloną suknię (jak na obrazku w awatarze), a do pasa przyczepiła Kolec Róży. Wkraczam w sam środek wojenno-politycznej burzy. Trzeba z tego wyjść cało, a przynajmniej w takim kawałku, aby przeżyć...

DZIEŃ PO UCZCIE

Tor po wyjściu ze swojej komnaty poszedł do jadalni. Był sam, wszyscy goście albo wyjechali albo przygotowują się do wyjazdu. Usiadł przy którymś ze stołów i rozkazał przynieść sobie posiłek. Po kilku minutach zabrał się za dania..

Wprowadził ich do jadalni po czym rozkazał podać posiłki dla gości.. usiądźcie i zjedzcie coś a ja pójdę po Lorda Rosha.. i zniknął za drzwiami. Po chwili przyniesiono im dania. Wzięli się do jedzenia. Nagle do sali wszedł Lord Torrhern, ktory zauważył gości. Yoren spojrzał na niego, był zdziwiony.. Witaj bracie, co ty tu robisz??? -rzekł do Lorda.

Tor przez cały dzień nie widział Rosha ani Moiry. Jako, że nie znał zamku, poszedł trochę poćwiczyć na placu ćwiczebnym. Zajęło mu to pół dnia. Po południu wybrał się do lasu na samotne łowy, lubił to. mógł wtedy przemyśleć to i owo. Wrócił wieczorem. Wykąpał się i postanowił cos przekąsić. Zszedł do jadalni. gdy do niej wszedl, zauważył dwóch gości. Nie mógł uwieżyć własnym oczom. Był to jego przyrodni brat Yoren, który wstąpił do Nocnej Straży.. Ach witaj drogi bracie, przybyłem tutaj na zaproszenie Rosha. Co Ty tutaj robisz??? Przcież jesteś Pierwszym Zwiadowcą o ile dobrze pamiętam...

Tak jestem Pierwszym Zwiadowcą ale nastały ciężkie czasy dla braci z Muru. Zresztą nieważne, zaraz wszystko Wam opowiem tylko poczekamy na Lorda Rosha. I czekali tak na Starka jedząc i rozmawiając o wydarzeniach jakie ich spotkały od czasu wyjazdy Yorena z Końca Burzy kiedy miał szesnaście lat.

Rosh nie ma ostatnio czasu kierować postacią, prosił mnie jako nowo wybraną MG o pokierowanie jego postacią. Wyjeżdżam jutro do niedzieli, więc dalej kierować nim będzie Nikolaj.

/zakładam też, że z moją postacią się po prostu pożegnał/

Lord Rosh Stark wstał po nocy pełnej przemyśleń i odpoczynku w kąpieli, dziwnie wyspany i całkiem zadowolony. Ubrał się w wygodne, lecz odpowiadające wyglądem jego statusowi spodnie oraz koszulę i zarzucił na siebie skórzaną kamizelkę. Wypił trochę wody jeszcze w komnacie, wino miał zamiar wypić podczas śniadania. Jednak te trunki wypite podczas uczty to było trochę za wiele. Mimo wszystko czuł się dobrze. Powoli zszedł do sali jadalnej, gdzie zastał Lorda Torrherna i, ku swemu zdumieniu, brata z Nocnej Straży.
-Cóż Cię tu sprowadza? Jakie niesiesz wieści? -usiadł przy stole i czekał, aż służka przyniesie mu śniadanie. -Słyszałem pewne... niepokojące informacje o ziemiach za Murem. Wybacz, powinienem wysłuchać Cię zanim przejdę do rzeczy. A więc, co sprawiło że przybyłeś do Winterfell?

Po pewnym czasie do jadalni wszedł Lord Rosh Stark. Widać miał dobry humor. Zwiadowca już nie. Witaj Lordzie Stark, przybyłem na rozkaz Lorda Dowódcy. To może wyglądać dziwnie, że Pierwszy Zwiadowca Nocnej Straży przybył do Winterfell, ale nastały ciężkie czasy dla Braci. Ledwo wróciłem zza Muru z ponad tygodniowego zwiadu i od razu wyruszyłem tutaj. Po drodze straciłem jednego człowieka. Oto list od Dowódcy.. Wyjął z kieszeni kartkę papieru przybitą pieczęcią Nocnej Straży i podał lordowi.


Pod tym postem musi dodać kolejny post Lord Dowódca Nocnej Straży z treścią listu.

Po złamaniu pieczęci oczom lorda Starka okazał się list pisany starannym, kaligraficznym pismem:

Bathor przybył do Winterfell z samego rana. Z  marszu skierował się do jadalni, gdyż wiedział, że wszystkie ważne osobistości spędzają tam początek dnia. Czekał na Lorda Starka z ważną wiadomością. Dotyczyła wojsk, a takie informacje przekazuję się osobiście, jeżeli tylko istnieje taka możliwość. Gdy tylko usiadł podeszła do niego służka z pytaniem, co ma podać. Poprosił o wodę i kawałek surowego mięsa dla Arjana, który usadowił się wygodnie na oparciu krzesła.

Tor siedział i wsłuchiwał się w czytany list. Nie mógł uwierzyć w to co słyszy.. Czyli jednak jest gorzej niż myślałem, muszę tam jechać i zobaczyć wszystko na własne oczy, ciekawe czy Rosh dalej jest chętny pojechać na Mur.. Zastanawiał się także kim jest nowo przybyły gość. Widział go pierwszy raz.

- Widać Winterfell jest miejscem jakiegoś zjazdu. Był tu Greyjoy, były Lady Tully i Tyrell, a teraz widzę Baratheona.  Lord Torrhern jak mniemam? Jestem Sahar Bathor dowódca "Szarych Towarzyszy". Nie wiem czy o nas słyszałeś. Jeżeli nie to z chęcią o nich opowiem. - powiedział Bathor widząc zakłopotanie na twarzy jegomościa, po czym dodał wyciągając rękę do uścisku- Rad jestem, że mogę Cię poznać.
Sahar zauważył, że wzrok Baratheona przykuł Arjan.
-Cóż w Westeros nie często widuje się Szare Orły - pomyślał.

Witaj Lordzie?/Towarzyszu? Kim jesteś??? Rzeczywiście jestem Torrhern Brandon Baratheon. Coś obiło mi się o uszy "Szarzy Towarzysze". Czy nie przypadkiem najemnicy z Essos??? -odpowiedział Bathorowi po czym podał mu rękę na przywitanie.

Nazywam się Bathor z rodu Sahar, ale w mojej rodzinie w przeciwieństwie do rodów z Westeros przyjęło się stawiać nazwisko przed imieniem. Mimo, że moja rodzina była jedną z najpotężniejszych w Braavos a mój ojciec -niech Bóg ma go w opiece- był jednym z wyżej postawionych w Żelaznym Banku nie przywykłem do tego, żeby zwracano się do mnie poprzez szlachetne tytuły. Dla moich żołnierzy jestem dowódcą, dla przyjaciół Bathor, a szlachetnie urodzeni zwracają się do mnie w różnoraki sposób, ale nigdy nie lordzie. - zaczął mówić, po czym przeszedł do drugiego pytania - Masz rację co do moich Towarzyszy. Jesteśmy grupą najemników  założoną 8 lat temu przeze mnie, przy pomocy innych sierot  z Essos. Jednak nie należy o nas mówić jak o wolnej zbieraninie. Szarzy Towarzysze są najlepiej wyszkoloną armią w Essos. Jeżeli potrzebujesz bitnych żołnierz, obytych w walce i głodnych krwi, wyślij mi kruka, a ja poślę wiadomość do mojego legata i do Westeros w ciągu tygodnia przybędzie tysiąc walecznych bestii. Może nie nie jest to oszałamiająca liczba, jednak odpowiednio wykorzystani Towarzysze rozbiją każdą armię. I nie są to bynajmniej przechwałki bo nie dalej jak dwa lata temu dwa szazy (200 piechurów) i jeden szwadron (100 jeźdźców) Towarzyszy pokonało 1000 Nieskalanych i 300 Drugich Dynów na służbie Astaporu. Poczekajmy zresztą na Lorda Starka to przedstawię Wam myślę, że ciekawą propozycję. - w tym momencie jego monolog przerwał Arjan domagając się się kolejnego kawałka mięsa - Sza! Rozmawiam! - uciszył orła i rzucił mu smakowity kąsek - To by było myślę na tyle Lordzie. O sobie nie chcę mówić za dużo, bo moja historia najweselsza nie jest, a historia mego rodu znajduje się najprawdopodobniej w najstarszych woluminach westeroskich bibliotek, które czekają żeby je odkryć. To jest głownie celem mojego pobytu w Westeros. Poznanie historii, bo jak mówi dewiza Saharydów "Wiedz lub zgiń".

Siedział sobie spokojnie jakby, gdyby nigdy nic. W pewnej chwili służka przyniosła mu jakiś ciepły napitek oraz bekon. Zaczął szybko jeść jakby nigdy nie widział bekonu. Dlaczego? Dlatego, że był niewyobrażalnie głodny. Zauważył jakiegoś człowieka, który wszedł nagle do sali. Poznał go od razu, gdy tylko podszedł bliżej. Mój sojusznik hmm. Wsłuchiwał się z ciekawością w rozmowę Lorda jeleni oraz Bathora. W końcu postanowił się odezwać.
- Witaj Bathorze. Dawno cię nie widziałem. Jak tam się sprawy u ciebie mają? Najgorzej, to nie wyglądasz. A i Torrhernie pamiętaj, że jedziemy za niedługo na mur. Trzeba przyglądnąć się sprawie, która ma tam miejsce.
Gdy skończył mówić dokończył swój posiłek. W jednej chwili, także wypił napitek. Był bardzo pyszny, chociaż Rosh nie miał pojęcia z czego był zrobiony. Dla niego liczyło się tylko to , że da się to pić. Nigdy nie wymyślał.

-Witaj Lordzie. Rad jestem Cię widzieć. Przychodzę w ważnej sprawie, z informacją, której nie wypada wysyłać listem. Jak pewnie wiesz mój przyjazd do Westeros nie oznacza końca Szarych Towarzyszy w Essos. Poborem, szkoleniem i innymi sprawami administracyjnymi zajmuje się tam mój przyjaciel Bailey Magnus, bękart jednego z handlarzy z Quarthu. Ma na stanie ponad pięć tysięcy wojowników, nie licząc tych wynajętych przez wschodnich władców, a z tygodnia na tydzień ta liczba rośnie, głównie z powodu skupowania niewolników i przyjmowania ich w nasze szeregi. W ciągu trzech dni do naszych wschodnich brzegów dobije statek z dwoma szazami piechoty (200 żołnierzy) i szwadronem kawalerii (100 jeźdźców). Mówią Ci o tym ponieważ nie chcę, żeby byli oni niepokojeni, gdyż są pod moją wodzą, a ja jestem Twoim sojusznikiem. - w tym momencie przerwał, żeby upić łyk wody - Druga sprawa jest myślę o wiele ciekawsza dla Ciebie i Lorda Torrherna. Jeżeli rozmowy z Tyrrellami, Lannisterami i Martellami spełzły by na niczym to chciałbym zaoferować pomoc. Jeśli się zgodzicie to w ciągu trzech tygodni wszyscy wolni Towarzysze przybiją do brzegów północy, lub tydzień wcześniej do Końca Burzy. Mówiłem przed chwilą Lordowie Torrhernowi o wyczynach moich ludzi i jestem pewien, że przydali by się w ewentualnej walce. - w tym momencie zatrzymał się dla złapania oddechu - Miałbym również dwie prośby. Chciałbym odwiedzić najstarszą część biblioteki Winterfell, oraz o ile to możliwe towarzyszyć Wam Lordowie w podróży na mur.

Tor spokojnie wysłuchał towarzyszy po czym odrzekł... Rosh pamiętam pamiętam o naszej wycieczce na Mur. To co się stało jest okropne, niedorzeczne. Bathor co do twojej propozycji to jestem rad, lecz mam nadzieję, że nie będzie to potrzebne. Nie chciałbym mieć przeciwko sobie Rodów otaczających moje ziemie zewsząd. Ale gdyby narada w Wysogrodzie nie udała się to pilnie wyślę kruka z prośba o pomoc. Yoren cieszę się, że żyjesz i nie zachorowałeś. Siedmiu jak zawsze czuwa nad tobą. Ale widzę, że musisz już wracać więc bywaj bracie i niech Siedmiu cię prowadzi. Zapowiedz Lordowi Dowódcy nasze przybycie. Na końcu zwrócił się do przyrodniego brata. Jednak poczuł już trudy tego dnia... Panowie, pozwólcie teraz, że oddalę się do swoich komnat, gdyż jestem już zmęczony.