Brama Południowa

Odział ustawił już się po drugiej stronie mostu, kiedy Bathor został jeszcze w bramie by pożegnać się z Frey'em.
- Dziękuję Ci Lordzie za ugoszczenie mnie i moich ludzi. Mówiłeś, że nie chcesz nic w zamian za przejazd, jednak ja nie mógłbym ot tak po prostu wyjechać, bo czułbym się jakbym Cię wykorzystał. Przyjmij więc w geście podziękowania symboliczny upominek.
Wyciągnął do Frey'a rękę ze złotym medalionem. Pożegnali się po czym Sahar wsiadł na konia i odjechał.

Ponownie stanął w bramie.
- Powiedz swojemu panu, że przybywa Sahar Bathor. Prosi o gościnę i audiencje u Lorda Frey'a. - krzyknął Bathor.
Po chwili zostali przepuszczeni. Oddział wjechał na dziedziniec. Bathor zszedł z konia i skierował się ku drzwiom do siedziby Lorda.

W końcu doczekał się listu od rybek. Zaciekawiła go jego treść. Narada Lordów, ciekawe. Zjawię się na niej, bo jeszcze uznają mnie za zdrajcę. Jednak zainteresował się też tym, co napisał Tully o bękarcie. Wiedział, że tego nie zrobił bękart tylko któraś z jego kochanych siostrzyczek. Dwa dni po odebraniu listu postanowił wyruszyć do Riverrun. Zebrał osiemdziesięciu swoich ludzi, a Bliźniaki oddał pod opiekę maestra. Był pewien, że tamten stary dziadek dobrze zaopiekuje się zamkiem, jeśli tak to można nazwać. Ubrał się w swoją zbroję z wyszytym na środku herbem Freyów. Do zmienienia na miejscu wziął skórzane wyposażenie oraz pelerynę ze swoim herbem. Wsiadł na konia i razem z żołnierzami przejechał przez południową bramę.

Lord Frey dwa dni po dostaniu listu z królewskiej przystani postanowił wyruszyć. Wstał z samego rana i na podróż ubrał jak zawsze zbroję ze swoim herbem. A do pasa przypiął miecz. Wyszedł ze swojej komnaty i ruszył w stronę jadali coś na szybko przekąsić. Po drodze mijał kilku ludzi, którzy jak zawsze kłaniali się nisko. Gdy wszedł pokazał służbie, aby podała jakieś jedzenie i picie. Za chwilę miał już na talerzu dziczyznę, a w kielichu wino. Szybko zjadł i przepił, to, co mu podano, po czym udał się do mayestera. Nie musiał go długo szukać. Spotkał się z, nim przy wyjściu z jadalni. Najwidoczniej szedł na poranny posiłek. Zatrzymał się i rzekł:
- Eskel dziś wyruszam do królewskiej przystani. Zresztą wiesz o tym. Pod moją nieobecność pomożesz mojemu synowi z zamkiem. Dobrze wiesz, że on sobie nie poradzi.
Mayester pokiwał głową i rzekł:
- Oczywiście, mój panie.
Karchis poklepał doradcę po ramieniu i ruszył na dziedziniec. Tam już czekali na niego. Chłopiec stajenny przyprowadził konia. Frey usiadł i nakazał ruszyć w stronę królewskiej przystani.