Zamek 10 Wież

Dumne siedlisko rodu Harlaw, władców wyspy Harlaw. Jeden z najdłużej utrzymywanych, stosunkowo ładnych zamków na Żelaznych Wyspach. Znajduje się tutaj ceniony na archipelagu warsztat kamieniarski i jedyna na wyspach biblioteka. Słynne, strzeliste 10 Wież nadaje nazwę tej morskiej twierdzy. Samotnie rządzi lord Ansten Harlaw.

Ansten wszedł pewnym krokiem do swojej komnaty. Było około południa. Zasiał przy stole i energicznie chwycił pióro, wziął kartkę i zaczął coś pisać. Przepisał tekst na pergamin i zawinął w kawałek skóry. Kiedy skończył posłał po strażnika. Postawny mężczyzna przybiegł po chwili. Stanął w drzwiach i ukłonił się w pas. Ansten skinął głową i zaczął rozgrzewać wosk nad świeczką. Naszykował stalową pieczęć i poczekał moment. W tym czasie zaczął mówić.
- Zaniesiesz niezwłocznie tą wiadomość do stoczni w porcie i wyślesz kruka z tą zawiniętą.- pokazywał strażnikowi w momencie odbijania pieczęci na listach. Pospiesz się. To ważne. Strażnik podszedł i otrzymał listy. Skłonił się i pospiesznie wyszedł. Ansten wziął kolejną kartkę i zamoczył pióro w atramencie pozyskiwanym z kałamarnic żyjących w słonych wodach w okolicy Orkmont, ostatnio sporo tego kupuje, to się dorobiły sukinsyny. Zaczął zapisywać kolejna kartkę w zamyśleniu i posłał po kolejnego strażnika. Ten również przybył szybko lecz nieco zdyszany. Skłonił się i zaczął. Panie. Panie. Król Nikolaj zmierza na Żelazne Wyspy. Już jutro będzie na Pyke. To świetnie.- odpowiedział Ansten uradowany po czym dodał. Mamy sporo spraw do obgadania. Wyciągnął rękę ze złożonym listem w stronę sługi i powiedział. Zanieś to do miasta. Daj ten list dowódcy oddziału który był ze mną podczas bitwy na Fair Castle. Tak panie. Odpowiedział po czym wyszedł. Ansten wstał i sięgnął z szafki 2 dzienniki, położył je na stole a następnie podszedł do otwartego okna, z którego roztaczał się zapierający dech w piersiach widok na dziedziniec i okoliczne morskie tereny. Pięknie. Pomyślał Ansten. Szkoda, że niedługo ten spokój zostanie przerwany. Dodał w myślach, po czym zastygł w zamyśleniu.

Jeszcze przed świtem na horyzoncie, wśród cieni zaczął się rysować zamek o dziesięciu wieżach. Był coraz bliżej a woźnica jak się nie odzywał tak się nie odzywa. Trzeba przyznać. Jest on bardzo tajemniczy i małomówny. Lecz robi swoje. I dobrze- pomyślał Ansten. W końcu ktoś musi- dodał półgłosem w nadziei, że woźnica zareaguje. Bez skutku. Harlaw spuścił głowę i nim się obejrzał byli pod bramą zamku. Pospiesznie wysiadł rzucając kilka monet na wóz i luźne dzięki. O dziwo do jego uszu dobiegły słowa- nie ma za co. Musiał przyznać w duchu, że tego się nie spodziewał ale nie mógł się obijać, ruszył w stronę wrót, które jak zwykle otwarte dały się uchylić. Mimo ciężkiego zgrzytu w pierwszej chwili na dziedzińcu nie pojawił się nikt. Ansten zwątpił. To zasadzka czy tylko objawy niesubordynacji? Trochę problematyczne. Wtem za plecami usłyszał niezdarne szmery i krzyki- Ktoś otworzył bramę! Do boju!
Korzystając z faktu, że słońce jeszcze nawet nie dawało o sobie znać Ansten skrył się za kwietnikami i na szczęście nie został zauważony, przez kilku strażników odzianych w łuskowe pancerze i hełmy z motywami morskich stworzeń. Porozglądali się ale że nikogo nie zauważyli to odwrócili się i już mieli wracać kiedy Harlaw podkradł się do jednego z nich z wyciągniętym mieczem i przyłożył dowódcy klingę do gardła ze słowami- na przyszłość bądźcie bardziej ostrożni. Skoro ja was przechytrzyłem to co zrobi zimnokrwisty zabójca? Strażnicy zdali się być zaskoczeni, że lord Ansten wrócił na zamek a sam kapitan zawstydzony swoim błędem szybko wycofał się ze spuszczoną głową. Harlaw schował miecz i uśmiechnął się a oni nie czekając na oklaski skłonili się, mówiąc- witamy w domu panie. Ten się nie odezwał tylko odprawił ich gestem na mury. Sam zaś ruszył do komnaty. Doszedł do wieży, otworzył drzwi i zaczął wchodzić po schodach. Jedne drzwi, drugie drzwi... piąte drzwi i nareszcie. Ansten je otworzył i uczynił kilka niewyraźnych już kroków w stronę części sypialnej po czym legł na niskim łóżku, kiedy właśnie zaczęło świtać.