Bramy Końca Burzy

Bramy zamkowe to ogromna budowla. Na szczycie znajdują się blanki dla strzelców. Podczas wojny, zamyka się most zwodzony, aby utrudnić wrogom zdobycie zamku.

POWRÓT Z WINTERFELL

Kilka godzin później, było to już późnym wieczorem, Lord Torrhern przejechał wraz ze swoją eskortą przez bramy Końca Burzy. Ach, jak dobrze być w domu, widzę że od mojego wyjazdu nic się nie zmieniło, co oni chcą ode mnie. -pomyślał tuż po wjeździe na dziedziniec. Po chwili z zamku wyszedł Maester Edvyl i przywitał przybyłych. Witaj Lordzie Torrhernie, cieszę się że wróciliście bezpiecznie. Co mogę zrobić..
-Dziękuję za troskę, rozporządź ludźmi, jutro odbędzie się narada, o którą prosiliście. Teraz udam się do swoich komnat, gdyż jestem znużony tą wielogodzinną jazdą. Tor zsiadł z konia, podał go stajennemu po czym skierował się do swoich komnat.

Lord Dustin Tyrell doszedł ze swymi armiami pod Końcem Burzy, rozkazał żołnierzom rozłożyć obóz, a sam udał się pod wrota. Razem z nim jechało dziesięciu gwardzistów, jeden z nich trzymał chorągiew rodu Tyrellów. Gdy znaleźli się pod bramą ta otworzyła się i z zamku wyszedł stary maester w towarzystwie sześciu zbrojnych.
- Witaj maesterze, jestem Lord Dustin Tyrell. Prowadzę moich ludzi na pomoc twojemu Panu, czy możemy liczyć na gościnę w Końcu Burzy zanim wyruszymy w dalszą drogę?

Maester popatrzył podejrzliwie na Dustina Tyrella, jeszcze niedawno widział pod tymi murami takie same chorągwie, ale w innym celu. Jednak jego Pan oczekiwał pomocy od Tyrella. Chociaż prosił tylko o 2000 konnych, najwidoczniej Lord Wysogrodu uznał tę liczbę za zbyt małą do okazania swojej przyjaźni.
- Dobrze, ale na teren zamku wejdziesz tylko ty i twoi lordowie, żadnych strażników czy innych zbrojnych. Bez urazy, ale niedawno byliśmy wrogami.

- Nie mam nic przeciwko, nasi gwardziści pomogą nam tylko wnieść bagaże do komnat. - powiedział Dustin, po czym on i dziewięciu innych lordów oraz dziesięciu gwardzistów wjechało na plac. Gwardziści wkrótce opuścili twierdzę, jednak niektórzy z nich wydawali się być... inni. Godzinę później Lord Dustin Tyrell siedział ze swoimi chorążymi w namiocie pod murami zamku, a jego żołnierze gotowali się do walki.
- Gdy bramy staną otworem macie być gotowi do szturmu. - Powiedział Dustin obracając w dłoni kielich z winem. - Jutro nad Końcem Burzy będzie powiewać chorągiew z Różą.

Do bramy podszedł chorąży Aldith'a.
- Otworzyć bramy. Jedzie Aldith Tyrell, dziedzic Wysogrodu i tymczasowy zarządca Końca Burzy.
Wrota rozwarły się i przejechał przez nie orszak dziedzica róż. Wyjechali na dziedziniec, gdzie zeszli z koni i ruszyli w stronę sali tronowej.
- Panie Twój ojciec niedawno wypłynął do Casterly Rock. - rzekł jeden ze służących
- Tak? Przynieś mi kruka, kartkę i coś do pisania. Muszę wysłać mu wiadomość.
Po chwili służący zjawił się ponownie. Aldith wziął kartkę i pióro, napisał parę słów i wypuścił kruka.

Gdy tylko przyszła wiadomość Aldith niezwłocznie wezwał dowódcę gwardii.
- Zbierz przy bramie pięciuset najlepszych rycerzy. Wyruszamy do Królewskiej Przystani na wezwanie mojego ojca i króla. Za godzinę wyruszamy.
Gdy minęła godzina dziedzic Reach stał już w pełnej zbroi, na koniu w bramie miejskiej.
- Rycerze wyruszamy do stolicy na wezwanie króla i pana mego ojca. W Królewskim Lesie przebywają ponoć bandyci więc musimy się pilnować. Jedziemy szybko i nie zatrzymujemy się. Lordzie Ashford, przejmujesz dowodzenie nad armią.
Jeźdźcy wyruszyli wznosząc za sobą tumany kurzu.

Jak zapowiedział, tuż przed zmrokiem dotarli do zamku. Nikt nie mógł uwierzyć w to co widzi. Lord Buckler nie posiadał się z radości, widząc rodzeństwo Baratheonów. Lord zaproponował im honorową eskortę do Końca Burzy. Torrhern podziękował dowódcy eskorty z Królewskiej Przystani i powiedział, iż mogą zostać w zamku na noc, a następnego dnia wracać do miasta. Zostali przyjęci jak goście honorowi. Soph znużona podróżą, bezzwłocznie udała się do przydzielonej jej sypialni. Tor natomiast rozmawiał z panem zamku do późnych godzin nocnych. Wszak musiał się zorientować nad sytuacją jaka panuje na jego ziemiach. Następnego dnia wstali dość wcześnie rano, zjedli śniadanie i ruszyli z eskortą 40 ludzi Bucklera.

Niebawem ujrzeli potężne mury kurtynowe zamku. Jednak był on jeszcze daleko. To była jedna z zalet obronnych tej twierdzy. Można było zobaczyć nadchodzących wrogów na długo przed tym, kiedy staną pod murami. Zbliżało się południe, gdy dzieliło ich od domu już kilkaset metrów. Lord Buckler w tajemnicy przed rodzeństwem wysłał nocą wiadomość do Końca Burzy o pojawieniu się ich.

Teraz przed zamek wyszli wszyscy mieszkańcy zamku, a wśród nich więziony w Wysogrodzie kapitan Pyke i maester Edvyn. Tor ucieszył się na ten widok. Nie sądził, iż ujrzy ich jeszcze kiedykolwiek... Jesteśmy w domu Soph. W Domu!... zdołał tylko wydusić...