Bitwa o Siwą Skałę

http://kostnica.eu/roll/543e827c5c955/ Pochmurna noc

http://kostnica.eu/roll/543e82cea633e/ 19 (95%) Budowa wież
http://kostnica.eu/roll/543e82dab86a4/ 7 + 1 osłona tarczowników +1 za pochmurną noc, w ciemnościach łatwiej było podejść pod mury +2 za przewagę liczebną = 11 (55%) Łucznicy Północy
http://kostnica.eu/roll/543e82e4d67c5/ 8 + 3 za obronę w zamku +5 z modyfikatorów kompanii najemnej = 16 (80%) Łucznicy Szarych
http://kostnica.eu/roll/543e82eaeade7/ 16 + 5 + 3 z modyfikatorów kompanii najemnej + 2 za zaskoczenie i ciemną noc, mogli nawet minimalnie bliżej podjechać niezauważeni = 26 (130%) Wypad jazdy z zamku

W nocy łucznicy z Północy ze wsparciem zbrojnych wyszli z obozu i ruszyli w stronę murów Siwej Skały. Gdy znaleźli się w odpowiedniej odległości krzesiwa poszły w ruch i po chwili byli gotowi do rozpoczęcia ostrzału płonącymi strzałami. Jednak jak to bywa w ciemną noc, łatwo się podkraść, ale ogień widać z daleka. Wartownicy Towarzyszy, kiedy tylko zauważyli pierwsze błyski podnieśli alarm. Żołnierze szybko znaleźli się na murach gotowi do odpowiedzenia ogniem. Łuki poszły w ruch. Łucznicy z Północy nie popisali się jednak umiejętnościami, a także nie wykorzystywali w pełni możliwości osłaniających ich tarczowników, którzy nawiasem mówiąc tez niespecjalnie się starali. Strzelcy Szarych korzystając z przewagi murów, doświadczenia bojowego jakim każdy najemnik przewyższa powoływanych przez lordów żołdaków oraz faktu, że wróg używa płonących strzał, przez co ładnie go widać na polu w ciemną noc spisali się lepiej.
W tym samym czasie też jazda przygotowywała się do wypadu. Dobrze zorganizowani żołnierze szybko stawili się gotowi pod tylną bramą, którą powoli otwarto i korzystając z zamieszania i ciemności ruszyli wzdłuż murów, a potem skały na której wznosił się zameczek aby zaatakować przeciwnika z boku. Sukces był właściwie ponad stuprocentowy. Jeźdźcy uderzyli na niczego niespodziewających się łuczników oraz zbrojnych, wbijając się głęboko w ich szyk i ostatecznie go rozbijając. Pod końskimi kopytami oraz od ciosów mieczy i innego oręża ginęli praktycznie wszyscy ludzie z Północy. Żołdacy rozbiegli się w panice, widząc, że są bez szans, jednak jazda z zamku nie dała im uciec daleko. Jeźdźcy nie kontynuowali jednak ataku w stronę obozu. Po rozbiciu wysłanych pod zamek ludzi zawrócili i udali się do twierdzy.

Straty:
Północ: 1120 (266 od strzał i 854 w czasie wypadu przez jazdę)
Szarzy Towarzysze: 195 strzelców i 17 jeźdźców

Budowa wież oblężniczych zakończyła się sukcesem, można ich już używać. (Tylko proszę sprecyzować ile tym razem)

Orik Mormont wstawszy z łóżka kolejnego dnia oblężenia,ubrał się szybko i wyszedł ze swojego rodowego namiotu.Pośpiesznym krokiem ruszył w kierunku namiotu Edwyla.Znalazłszy się obok niego,wszedł i zapytał swojego Pana:
-Może przydał by się jakiś nowy plan taktyczny ? Co o tym myślisz ?

Edwyle nie spał całą noc i obserwował rzeź swoich żołnierzy, którym nie wysłał pomocy w trakcie ataku kawalerii wroga. W nocy ataku rozkazał wybudować 5 trebuszy, które miały być gotowe za jakiś czas. Wrócił nad rankiem do swojego namiotu i nie zdejmując nawet zbroi położył się do łóżka. Zasnął bardzo szybko, lecz obudził go Orik Mormont, który wszedł do namiotu.
- Ehh... Całą noc nie spałem a ty mnie budzisz... Tak, mam plan taktyczny, rozkazałem wybudować trebusze, gdyż chyba już nie mamy zamiaru wysyłać ludzi na pewną śmierć. Zastanawia mnie jak nasi żołnierze mogli ich nie zobaczyć, usłyszeć? Czemu nie dali żadnych sygnałów dźwiękowych dla zbrojnych, by się ustawili w szyku do obrony? Przecież każdy żołnierz zna sygnały trąbki oraz ich znaczenie. Nieważne, to nauczka dla żołnierzy, by zwracali na to uwagę. Rozkaż żołnierzom obserwowanie bramy zamku, w nocy niech kusznicy z tego obozu rozświetlają strzałami teren wokół niego, nie chcę powtórki z szarży ich kawalerii. Jako, że to najbardziej zagrożony obóz, żołnierze mają być czujni całą dobę, mają nie spać w nocy, więc zmieniajcie ich co jakiś czas z żołnierzami z innego obozu. Jedni śpią drudzy pilnują i tak na zmianę. Po drugiej stronie otoczonego zamku jest obóz żołnierzy, którym wyślijcie skończone wieże oblężnicze, w razie ataku z Siwej Skały maja natychmiast podprowadzić je do zamku i rozpocząć atak. Wykopcie wilcze doły, ale tak, by tego nie zauważyli i jakoś to oznaczcie, żeby nasi tam nie wpadli. Tylko na litość starych bogów, niech się tego ,,oznaczenia'' nie domyśla. Dookoła obozów rozstawcie pale i ufortyfikujcie obozy najlepiej jak to możliwe. Zrozumiano?

Orik pochylił głowę dając znak,że zrozumiał.Po czym nie odwracając się wyszedł z namiotu namiestnika.Wyszedłszy zobaczył gdzieś około czterdziestu metrów od niego wielki kamień,który mógłby służyć jako miejsce do przemówienia.Pośpieszył więc w jego stronę.Dotarłszy do kamienia wszedł na niego od tyłu i powiedział doniosłym głosem,aby wszyscy się zebrali.Żołnierze dotarłszy do Niedźwiedzia ustawili się tak gęsto niego,że aż niektórzy sięgali czubków jego butów.Mormont spojrzawszy na nich spoglądnął po dwa,trzy razy w każdą stronę obserwując czy ktoś jeszcze nie chciał by dołączyć.Po około pięciu minutach zaczął mówić:
-Nie będę Was owijał w bawełnę.Powiem prosto z mostu.Spierdoliliście sprawę!Dzięki niektórym z Was wiele żołnierzy zawodowych i poborowych zginęło wczorajszej nocy.No,ale trudno.Niech lepiej Ci,którzy zawalili całą sprawę wiedzą,że nie może się to już więcej powtórzyć.Powinniście także wiedzieć,że Nasz Pan nie jest z Nas zadowolony.Mój senior przysyła mnie aby Wam wydał nowe rozkazy!Po pierwsze,poborowi żołnierze będą przez całe dnie obserwować bramy zamku a wieczorami następna grupa będzie rozpoczynała kuszami i łukami oświetlanie terenu wokół zamku,ponieważ jak to powiedział Nasz Pan:"Nie chcemy powtórki z szarży ich kawalerii."Po drugiej stronie jest Nasz drugi obóz do niego wyślecie skończone wieże oblężnicze,które przy transporcie będą osłaniane przez łuczników,którzy będą stali na górze wieży oraz przez pikinierów z tarczownikami mający rozkaz osłaniania wieży podczas niechcianego ataku kawalerii.Po dotarciu wież do obozu w razie ataku z Siwej Skały.Obóz ma za zadnie wyprowadzić atak wszystkimi swoimi siłami przy użyciu wież.Ostatnia Sprawa!Zetnijcie trochę drewna i wykopcie wilczę doły.Będziecie musieli po wykonanej robocie jakoś to oznaczyć!Tutaj daje Wam pole do naprawy Waszych błędów ze zeszłej nocy.To chyba wszystko!Poinformujcie całą armie o nowych rozkazach naszego Pana!Od teraz każdy wie co ma robić!
Żołnierze po wydaniu rozkazów przez Mormonta chwile się zastanawiali.Orik widział,że niektórzy mają niewyraźne miny,a niektórzy byli zadowoleni z nowych rozkazów.Niedźwiedź zszedł ostrożnie z kamienia trzymając swoją pochwę prawą ręką w,której znajdował się jego miecz.Po zejściu udał się w stronę swojego namiotu.Dotarłszy pod namiot usiadł przy ognisku i odkroił z rożna kawałek wieprzowiny,popijając przy tym gotowaną wodę.

Edwyle po wyjściu Orika Mormonta położył się i zasnął. Kilka godzin później obudził się i spostrzegł na stole przy jego łóżku list od Rolanda Greyjoya, w którym poinformował o swoim przybyciu do Deepwood Motte, a następnie do Siwej Skały, by omówić traktat handlowy. Odpisał na list, w którym zaznaczył, gdzie znajduje się zamek i port Siwej Skały aby Roland nie musiał męczyć się podróżą lądową i od razu przypłyną do nich. Po wszystkim Ed pozbierał się do kupy i wyszedł z namiotu, by przemyć twarz w beczce z wodą. Na dworze zaczął padać śnieg a na powierzchni beczki utworzył się lód od spadku temperatury. Na Północy śnieg nie był niczym niezwykłym, lecz załoga Siwej skały nie była na to przygotowana. W końcu pochodzili z Essos. Nie zastanawiając się rozbił taflę lodu pięścią i nabrał wody do rąk, by przemyć twarz. Osiodłał swego konia i pojechał nadzorować przygotowania trebuszy oraz wilczych dołów.

Flota powoli dopływała do miejsca, które zostało wskazane w liście otrzymanym od Starka. Roland wezwał do siebie młodego Harlawa, który przebywał na statku.
-Wyślij wiadomość do reszty floty. Najpierw w pobliżu portu w Siwej Skale mają desantować się żołnierze z Drakarów, w tym czasie ludzie z galer zejdą na łodzie, w sumie jest nas tutaj jakieś sześć tysięcy. - Puścił ster i skinął do załogi, był to znak by zwinąć żagle i zwolnić tempo, brzeg był coraz bliżej.
-Powiedz reszcie kapitanów by zostawili swoich najsłabszych ludzi na łodziach, ty zostaniesz tutaj na statku, jeżeli zauważycie na wodzie niechcianych gości, wtedy podpalcie maszt na jednej z galer, tylko wybierz jakąś wyniszczoną i ledwie unoszącą się na wodzie, szkoda tracić dobrych łodzi.
Zszedł na jedną z łodzi, która była już opuszczona obok statku, setki łódek płynęły tuż obok, ludzie z drakarów dobijali na brzeg.
-Siwa Skała pozna smak słonej stali! - Krzyknął przechodzą z drabiny na łódź, odzew żołnierzy poniósł się echem w okolicy.
Na łodzi w pobliżu płynęło kilku Botleyów, Roland skinął dłonią aby podpłynęli trochę bliżej, po czym zaczął mówić do najstarszego.
-Widzę, że nie chciało wam się ustawiać w pierwszych liniach. Kiedy dobijemy do brzegu zbierz jak najszybciej swoich ludzi, będziecie ubezpieczać tyły.
Zabrał jednemu z marynarzy bukłak z winem, po czym wziął kilka łyków i usiadł wygodnie czekając aż dobiją do brzegu.

W niecałą godzinę na brzegu, niedaleko Siwej Skały, wylądowało 4,700 Żelaznych Ludzi. Wiosła wrzucono do łodzi, które potem przesuwano na brzeg robiąc miejsce dla przypływających.
Musieli uważać, gdyż byli niedaleko portu Siwej Skały, a ich celem było dostanie się do obozu wojsk oblegających, w którym powinni znaleźć Edwyna Starka.

-Pilnujcie, żeby nikt nie zostawał w tyle. - Powiedział do jednego ze swoich chorążych, po czym ruszył przodem.
Musieli iść na pieszo, maszerowali w dosyć ściśniętym szyku na wypadek gdyby obrońcy postanowili przeprowadzić jakiś atak.
-Pójdziesz jako goniec! Krzyknął do jednego z żołnierzy, który akurat szedł w pobliżu.
-Zostaw miecz i tarczę bo będą Cie tylko spowalniać. Biegnij jak najszybciej potrafisz do obozu Starka i powiadom go o moim przybyciu.
Chłopak opuścił formację i po chwili był już na horyzoncie. Powinien za parę minut dobiec do obozu oblegających o ile nic go po drodze nie zatrzyma.

Tymczasem Roland oglądał z daleka Siwą Skałę, zastanawiał się jak najlepiej będzie można przeprowadzić szturm. Budowanie wieży oblężniczej trochę by potrwało, a podczas transportu łucznicy wystrzelaliby sporo ludzi, a przy wysyłaniu kolejnych do wieży, aby weszli na mury, poniósłby kolejne straty. Najbardziej opłacalna wydawała się budowa katapult i trebuszy. Machiny zniszczyły by mury, i uszkodziły wiele zabudowań, zabijając przy tym trochę obrońców i umożliwiając łatwe wtargnięcie do środka.

Goniec wrócił niedługo z informacją gdzie znajduje się Lord Stark. Roland dotarł tam niedługo ze swoimi ludźmi. Kazał rozłożyć obóz niedaleko od obozowiska ludzi z północy.
Kazał rozpalić ognisko przed swoim namiotem, zjadł trochę pieczonego mięsa i zaczął popijać wino z Botley'ami i Orkwood'ami, czekając na przybycie Starka.

Ed od razu po zawiadomieniu przez posłańca od Rolanda Greyjoya ubrał się w swoją zbroję z peleryną, którą oddał do czyszczenia i ruszył wraz z świta Lordów Północy oraz kilkudziesięciu żołnierzy do przybyszów z Wysp. Po krótkim spacerze dotarli na miejsce. Greyjoy rozlokował swój obóz niedaleko obozu generalskiego Starków, w tym samego Ed'a. Podeszli do nich i przywitali się z żołnierzami na wartach, po czym ruszyli do namiotu Rolanda, który zdążyli już rozłożyć.
- Witaj Rolandzie, dobrze ciebie widzieć jak i twoich ludzi. Co słychać na wyspach i u Lorda Nika? Bo jak widzisz, u nas nie za dobrze. - Uśmiechnął się leciutko. - Mam nadzieję, że przynosisz dobre wieści.

Widząc, że zbliża się do niego Edwyle wraz ze swoją świtą, wstał z kawałka drewna, które służyło za prowizoryczne siedzisko.
-Witaj Lordzie Stark. -Ukłonił się lekko głową. -Mój kuzyn niedługo powinien wrócić z Królewskiej Przystani, ale zaraz po tym wyrusza poślubić jakąś pannę z rodu Tullych, więc nie zabawi zbyt długo na wyspach. - Skinął dłonią do swoich ludzi, którzy siedzieli wokół aby rozeszli się gdzieś indziej, nie lubił ciekawskich uszu.
-Zabrałem ze sobą prawie pięć tysięcy żołnierzy, z tego co widzę Siwa Skała trzyma się nie najgorzej. Macie już jakiś plan jak sobie z nią poradzić? Proponowałbym budowę trebusza i zrobienie wyłomu w murze, kiedy obrońcy zajmą się odpieraniem najeźdźców przy wyłomie, wtedy można uderzyć z taranem na główną bramę. No chyba, że już macie jakiś plan. - Spojrzał na Edwyla i czekał na jego odpowiedź.

- Tak, mamy plan. O dziwo chcemy zrobić tak jak mówisz. - Ed zaczął pokazywać dłonią mury Siwej Skały, która była widoczna na horyzoncie. - Zniszczymy mury trebuszami i zaczniemy bombardować nimi ich oddziały. Podprowadzimy, z drugiej strony zamku 3 wieże oblężnicze, które zaatakują od tamtej strony, a na bramę poślemy taran ze zbrojnymi włócznikami. - Na moment zapadła cisza, lecz po chwili zaczął kontynuować. - Planujemy mniej więcej coś takiego. Jeżeli masz jakieś rady to chętnie ich wysłucham. No i zapomniałbym... Przedstawiam ci Lordów Północy. - Ed ruszył w kierunku swoich towarzyszy, którzy stali kilka kroków za, nim. - Oto Lord Glover, Lord Umber, Lord Orik Mormont i Przywódca Górskich Klanów. - Lordowie po kolei witali się z Rolandem Greyjoyem. - Koniec tych formalności, chodźmy czegoś się napić. - Ed lekko uśmiechnął się w stronę Rolanda.

Wysłuchał planu Starka, który był zbliżony do jego pomysłu. Prosty w założeniach, ale skuteczny przy odpowiedniej liczbie ludzi.
Obrońców nie jest zbyt wielu, a kilka skoordynowanych ataków zmusi ich aby jeszcze bardziej podzielili swoje siły. Dodatkowo dni mijają, a ich zapasy powinny być coraz mniejsze.

Roland przywitał się z Lordami, których przedstawił mu Edwyle. Z Rolandem nie przybył żaden Lord z Żelaznych Wysp ponieważ wszyscy wybyli do Królewskiej Przystani.
-Dobrego wina nigdy nie odmawiam. - Odrzekł gdy Stark zaproponował aby się napić. Ruszył wraz z nim i jego ludźmi, gdyż w jego obozie nie było za bardzo miejsca aby gdzieś usiąść, dopiero rozłożono namioty dla dowództwa.
-Jak Ci się podoba nasz nowy Król, Lordzie Stark? Jeszcze dobrze na tronie nie usiadł, a ludzie już narzekają. Ja widzę w nim tą samą wadę jaka była przy każdym poprzednim, i będzie przy każdym następnym. Nie pochodzi z wysp, a mimo to trzeba mu się kłaniać. - Na twarzy Rolanda pojawił się sarkastyczny uśmiech.

Na słowa o królu Ed'owi widocznie zmienił się humor. Nigdy nie lubił zepsutego południa i ich praw, a w szczególności bogów. Ruszyli powoli do obozu Starka.
- Nie podoba. - Gdy wypowiedział zdanie aż czuć było niechęć do nowego władcy na Żelaznym Tronie. - Mam podobne mniemanie o, nim jak ty. Najchętniej widziałbym jego głowę nabitą na pal... Jak i połowę szlachty z południa. Bawidamki nic nie wiedzą o surowym życiu w trudnym klimacie. Całymi latami pasą się w tych swoich zamkach i jeżdżą na turnieje ,,pokazać'' jacy to z nich świetni rycerze. - Edwyle splunął na ziemię w geście pogardy. - Zero honoru, pełno zepsucia.

Roland był zadowolony tym co usłyszał od Edwyla. Podzielał w sporej części jego poglądy co do południowych lordów.
-Samym narzekaniem nic nie zdziałamy. Przewyższają nas pod względem liczebności, i tym musimy się zająć. Według starej zasady, "dziel i rządź". Gdy mój kuzyn wyjdzie za Tullówne, wtedy po naszej stronie będzie cała armia Dorzecza. - Zrobił chwile przerwy i zaczął się rozglądać po obozie Starka gdzie przygotowywano już trebusze.
-Z tego co wiem masz dobre stosunki z Lordem Arrynem, Wysyp, Dorzecze, Północ i Dolina powinny być wstanie pokonać południe. Nie chodzi o powołanie nowego monarchy, czy zajęcie ich ziem bo to rozwiązanie krótko terminowe. Prędzej czy później tamtejsze krainy by się zbuntowały. Powinniśmy ogłosić niepodległość i powołać własnych Królów. Co o tym sądzisz? - Mina Rolanda była już znacznie poważniejsza niż wcześniej.

Edwyle się zatrzymał. Na jego twarzy nie dało się wyczytać żadnych emocji, miał minę jak z kamienia, której nie skruszy żaden młot. Po chwili odrzekł dla Rolanda.
- Czy ty Rolandzie Greyjoy'u proponujesz mi zdradę Jego Ekscelencji Deamona Blackfyre'a? Może rozsądniej będzie porozmawiać o tym w moim namiocie? - Stark znów zaczął podążać w stronę swojego namiotu. Po krótkim spacerku doszli do niego. Był to największy obiekt w obozie generalskim podzielony na kilka segmentów w srodku, mieszkalną dla Lorda i wizytacyjną. Było w nim dosc przytulnie i miło. Na palenisku piekł się dzik, a na stole służący rozpoczęli przygotowanie do małej uczty. Wszyscy Lordowie zasiedli przy stole, a Ed kazał przytoczyć w beczkach jakiś solidny, mocny trunek, który nie byłyby słabymi szczynami dla Wyspiarzy. Stark przypomniał sobie rozmowę w trakcie drogi do obozu.
- Co proponujesz Rolandzie? I czy wie o tym twój kuzyn, Nikolaj?

Tymczasem w obozie kończyła się budowa trebuszy i dwóch taranów. Wilcze doły, które nakazał wykopać też były już gotowe, a obozy oblężnicze ufortyfikowane. Szturm można było przeprowadzić w każdej chwili. Atak wojsk oblężonych chyba, im nie zagrażał, byli dobrze na to przygotowani.

Ruszył z Lordem Starkiem do jego namiotu. Było on dosyć duży, w środku przygotowano spory stół do obrad, przy którym mogli zasiąść.
Ronald przyglądał się uważnie Edwyle'owi ale nie mógł odczytać emocji z jego kamiennej twarzy. Po chwili podano kilka dań i przyniesiono wino.
Zanim Ronald przeszedł do sedna sprawy, nalał sobie kielich wina i skosztował jakiejś mięsnej potrawy, która akurat nawinęła mu się pod rękę.
-Omawiałem te sprawy z moim kuzynem za pośrednictwem listów. Nie wniósł żadnego sprzeciwu co do tego planu. Ale przechodząc do rzeczy, chodzi nam głównie o uzyskanie przylądku na kontynencie, to jest główny priorytet dla Żelaznych Wysp. - Wypił kielich wina, po czym ponownie skierował wzrok na Edwyle'a.
-Jeśli przekonamy Doline to nie zostaje wiele do zrobienia. Dorzecze będzie zobowiązane do pomocy przez małżeństwo. Więc Koronie zostanie do pomocy tylko Reach, Dorne i Zachód. Dornijczycy nie lubią wychodzić ze swojej piaskownicy, więc nawet nie wiem czy ich liczyć. Tak czy inaczej mamy wyrównane szanse.

- Dla Wysp najrozsądniejszym przyczółkiem byłoby Reach. Macie mało jedzenia a oni mają go aż nadto. Zajęlibyście jakiś nadmorski zamek i przygotowali się do głównego desantu wojsk. Albo pójdziecie odwiedzić starych Lannisterów i ich Lannisport.- Ed napił się wina i sięgnął po dziczyznę.
- Myślę, że Dolina stawiłaby się na moje wezwanie, ale nie wiem czy Dorzecze stawi się na wasze. W końcu to bunt, a nie zabawa.

-Reach to duży teren, nie łatwy w utrzymaniu gdy dookoła mielibyśmy samych wrogów. A co do Lannisportu, wtedy trzeba zająć Casterly Rock. Co jak co, ale ten zamek jest cholernie ciężki do zdobycia. - Wypił kolejny kielich wina, i przetarł usta ręką.
-A co do Dorzecza, tutaj możemy być spokojni. Już mój kuzyn się zatroszczy o ich lojalność. Oczywiście do całego planu trzeba czasu. A póki co powinniśmy zająć się bardziej przyziemnymi sprawami, takimi jak oblężenie. Kiedy będziemy mogli zacząć szturm? - Zapytał Roland wstając powoli z krzesła.
Miał przy sobie róg, jego ludzie na sygnał byli gotowi przeprowadzić mobilizację. Było to zabezpieczenie w razie gdyby obrońcy zaatakowali podczas jego rozmowy z Edwylem.

- Powinniśmy zaczekać na trebusze. Bez nich nie mamy po co się zbliżać do zamku. Podczas jednej nocy, gdy kazałem moim kusznikom ostrzelać ich zamek wyprowadzili swoją kawalerię i zaatakowali ich. Moje pierdoły, znaczy się żołnierze nawet nie potrafiły się obronić ani zawiadomić resztę rogami. Szkoda słów. - Ed skończył swój posiłek i dopił wino, które mu zostało w kubku. Wstał i zwrócił się w stronę Greyjoya.
- Chodź, może zobaczysz jak wygląda sytuacja i zamek wroga? Doradzisz mi coś.

-W takim razie chodźmy. - Powiedziawszy to wyszedł na zewnątrz namiotu razem ze Starkiem i jego ludźmi. Spojrzał na zamek, który mieli zdobyć.
-Znacie jakieś słabe punkty? - Zapytał przyglądając się uważnie konstrukcji. Nie przychodziło mu zbyt wiele do głowy. Nie znał dokładnego planu zamku, nigdy wcześniej też go nie widział.
-Skoro trebusze są gotowe to może zacząć w nich napierdalać. Twierdza jak twierdza, Casterly to to nie jest, długo nie wytrzymają. A twój wcześniejszy plan przy takiej ilości żołnierzy powinien się udać bez większych problemów.
Założył ręce na siebie i przez chwile wpatrywał się w oblegany zamek. Rozmyślał jak przyjemnie będzie znowu poczuć czyjąś krew na swoim ubraniu. Dawno nie brał udziału w walce, tym bardziej w walce na lądzie.

http://kostnica.eu/roll/5452443af0029/ 20 Wilcze doły zostały wykopane i oznaczone bez zwracania uwagi obrońców.
http://kostnica.eu/roll/5452442a1653f/ 14 Wybudowano 3 z 5 trybuszy, a jeden jest prawie ukończony.
http://kostnica.eu/roll/54524dce4e9e6/ 16 Jeden taran ukończony, drugi w połowie gotowy.

Obrońcy w tym czasie nie planowali kolejnych wypadów. Jazdy nie mieli dużo, a nauczony masakrą wróg będzie teraz ostrożniejszy. Dowódca rozkazał przygotować nad bramą kocioł z wrzącym olejem i kilka beczek ze smołą oraz rozstawić jednego skorpiona, którego przywieźli z Essos. Na murach rozkazał też ustawić w równych odstępach, ukryte za blankami beczki ze smołą, w pobliżu koksowników, aby zbytnio nie zmarzła. W nocy wysłano też jednego człowieka z misją... Aby nie zaalarmować wroga zsunął się po linie z murów, w miejscu najbardziej oddalonym od obozów i pieszo ruszył w stronę wzgórz...
http://kostnica.eu/roll/54524f855aeb1/ Pochmurna noc
http://kostnica.eu/roll/54525081115f3/ 8 + 2 za pochmurną noc + 3 za niespodziewane miejsce i sposób ucieczki (zaskoczenie) = 13
Poseł uciekł.

W momencie, gdy Roland skończył mówić przybiegł żołnierz z wiadomością.
- Panie! - Ukłonił się w pospiechu dla Starka. - Trzy Trebusze są gotowe a reszta niedługo zostanie skończona! Jakieś rozkazy?
Ed odwrócił się w stronę Rolanda.
- Teraz możemy zacząć w nich napierdalać. - Zwrócił się do żołnierza, który przyniósł wiadomość. - Rozpocząć ostrzał z bezpiecznej odległości w miejscu, gdzie ustawili tego skorpiona. Po jego zniszczeniu atakujcie mury, by nie nadawały się do obrony i ewentualnie zabudowania w środku fortecy podpalając ładunek machin. Trebusze mają być chronione przez 1000 kawalerzystów, 500 zbrojnych i 400 strzelców. Roześlijcie również jakieś dodatkowe patrole złożone z 5 kawalerzystów dookoła tego całego regionu. Taran wyślijcie do obozu naprzeciwko bramy zamku, by czekał w pogotowiu.
- Tak jest panie! - Szybko odpowiedział żołnierz i udał się przekazać dalej rozkazy.
Po chwili trebusze zaczęły ostrzeliwać zamek a żołnierze przemaszerowali do miejsca, z którego rozpoczął się ostrzał.
- Porozmawiajmy o królu. - Edwyle kazał żołnierzom trzymać się kilka metrów dalej i ruszył przed siebie. - Co proponujesz?

-Większość planu przedstawiłem Ci wcześniej. - Spojrzał na Eda, gdy żołnierz poszedł przekazać dalej jego rozkazy.
-Co do samego króla nie mam konkretnych planów. W sumie nie interesuje mnie on. Liczy się dla nas uzyskanie niepodległości i ziem na kontynencie. Intrygi południowców niech zostaną na południu, mogą sobie obalić króla, powołać nowego, to nic nie zmieni. - Rozejrzał się wokół, po czym ponownie skierował wzrok na Eda.
-Teraz ważniejsza sprawa, a mianowicie czynnik zapalny. Musimy poczekać na coś, co poruszy całym królestwem. Na coś, co postawi nas przed wyborem, po czyjej stronie staniemy. Wtedy mój plan będzie można wdrążyć w życie. - Podrapał się po brodzie i popatrzył przez moment w dół.
-Oczywiście my nie możemy tego wywołać, to muszą zrobić inni lordowie, bliżej króla, jakaś zdrada, zabójstwo czy inny skandal, lawina przyczyn i skutków, która będzie świetną podstawą to wszczęcia buntu. A najważniejsze w tym wszystkim jest cierpliwość. - Uśmiechnął się kącikiem ust i założył ręce na siebie.
-Mój plan jest podobny do tego oblężenia, siedzimy sobie tutaj i pijemy wino, a zamek naszych wrogów zaraz zacznie się walić chodź nawet nie dobyliśmy miecza. A gdy już to zrobimy, dla nich będzie za późno. - Skończył swój długi wywód, po czym założył ręce na siebie i strzelił palcami.
-Musze udać się do moich ludzi, daj znać, Lordzie Stark, gdy będziesz chciał ruszyć do szturmu.
Roland powoli zaczął kierować się ku obozowi jego wojsk, miał do przekazania parę nowych instrukcji po zapoznaniu się z sytuacją. Nie spodziewał się, że obrońcy będą tak dobrze przygotowani.

- Dobrze, żegnaj.
Po tych słowach Ed udał się do namiotu i kazał wysłać na mur posła, który miał powiadomić braci o oblężeniu i wiadomości, żeby przygotowali się na przyjęcie dużej liczby nowych rekrutów. Poseł wyjechał natychmiast w eskorcie 60 kawalerzystów. Niektórych zaskoczyła liczebność straży posła, lecz region był pod oblężeniem i jakieś wojsko wroga mogło czaić się w lesie albo w górach. Chociaż niebezpieczeństwo z gór było nikłe z powodu mieszkających tam góralów, którzy byli wierni Starkom, to posła jednak wysłano z liczną eskortą na wszelki wypadek.

Wszedł do swojego namiotu i usiadł na krześle, które wyrzeźbiono w pośpiechu z jakiejś kłody. Po chwili do namiotu wszedł najstarszy syn Orkwooda oraz paru młodych Harlawów.
-Admirale, kiedy ruszamy? - Zapytał Orkwood.
-Kiedy Starkowie dadzą znać. Jak widzicie ostrzał z trebuszy już trwa, głównym celem jest zniszczenie skorpiona, którego ustawili obrońcy. Mógłby on nam nieźle namieszać w szeregach. - Wziął łyk wina, i wstał z krzesła.
-Przekażcie flocie, że na brzegu mają zostać tylko transportowce, drakary i galery mają okrążyć port. Drakary niech będą bliżej brzegu, natomiast galery wystawcie bardziej na morze, nigdy nie wiadomo czy nie przypłyną jakieś posiłki, a w akcie desperacji obrońcy mogą spróbować uciec drogą morską. Gdy zauważycie wrogie okręty macie je natychmiast przechwycić. - Skinął dłonią, a dowódcy opuścili namiot w pośpiechu.
Położył się na prowizorycznym posłaniu, które mu przygotowano. Odpoczywał, rozmyślał, i czekał. Nie przygotowano jeszcze wszystkich machin oblężniczych, dodatkowo minie trochę czasu zanim trebusze zrobią swoje.

Trebusze http://kostnica.eu/roll/5455f59014cb5/ 8 (40%)

Trebusze rozpoczęły ostrzał, nie można go jednak nazwać zabójczo skutecznym, jest raczej mierny, chociaż nie najgorszy. Kilka pocisków uderza w mury, jeden podpalony rozbija się za nimi, nie czynią jednak większych szkód. Po ciężkich staraniach udaje się w końcu trafić w skorpiona i go uszkodzić. Obrońcy zdejmują go i odsyłają do twierdzy w celach naprawczych.